ResponseEve, a responsive template by SiGa

Spółgłoska zwarta ejektywna dwuwargowa
Numer IPA	101, 401
pʼ
Jednostka znakowa	p​ʼ
Unikod	U+0070 U+02bc
UTF-8 (hex)	70 ca bc
Inne systemy
X-SAMPA	p_>
Kirshenbaum	p`
Przykład
informacje • pomoc
Obraz znaku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarta ejektywna dwuwargowa – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [pʼ]

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [pʼ]:

• modulowany jest prąd powietrza powstały w wyniku ruchu krtani do góry przy zwartych wiązadłach głosowych, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji krtaniowej i egresji,
• tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, prąd powietrza uchodzi przez jamę ustną
• prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka
• dolna warga kontaktuje się z górną wargą tworząc zwarcie. Dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową. Ruch krtani do góry powoduje wzrost ciśnienia i w efekcie do przerwania utworzonej blokady i wybuchu (plozji)
• pozycja języka i ust może zależeć od kontekstu, w jakim występuje głoska.
• wiązadła głosowe są zwarte i nie drgają periodycznie, spółgłoska ta jest bezdźwięczna

Przykłady

• w języku czeczeńskim: п1елг / phelg [pʼjelg] "palec"
• w języku lakota: p'o [pʼo] "mglisty"

Zobacz też

• spółgłoska zwarta dwuwargowa bezdźwięczna [p]
• spółgłoska ejektywna
• spółgłoska iniektywna

Linki zewnętrzne

• Spółgłoska ejektywna dwuwargowa (ang. bilabial) w języku lakota