Spółgłoska średniojęzykowa (środkowojęzykowa, palatalne) – spółgłoska artykułowana poprzez zbliżenie środkowej części języka do podniebienia (łac. palatum). W ten sposób wymawia się np. polskie /ś/, /ź/, /ć/, /dź/ i /j/. Spółgłoski średniojęzykowe dzieli się na podniebienne i przedniopodniebienne.
Spółgłoski średniojęzykowe są zawsze miękkie, ponieważ uniesienie środkowej części języka jest istotą miękkości.
W języku polskim często wymieniają się z przedniojęzykowo-zębowymi, np. kot:kocie, lód:lodzie, masa:masie, gaz:gazie.
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
z całego świata szara ruda rudo-szara wymiary granatowa czerwona kostka granitowa na podjazdy i chodniki ścierzki brukarstwo
