Skrętka nieekranowana (U/UTP) 4-parowa z widocznymi różnymi skokami skręcenia par
Skrętka ekranowana folią (F/UTP) 4-parowa

Skrętka – rodzaj przewodu sygnałowego służącego do przesyłania informacji, który zbudowany jest z jednej lub większej liczby par kabli skręconych ze sobą w celu eliminacji wpływu zakłóceń elektromagnetycznych oraz zakłóceń wzajemnych, zwanych przesłuchami. Skręcenie żył powoduje jednocześnie zawężenie pasma transmisyjnego. Wynalazcą tego rozwiązania jest Alexander Graham Bell. Skrętki mają zastosowanie w łączach telekomunikacyjnych oraz sieciach komputerowych – obecnie najczęściej wykorzystywane są w telefonii stacjonarnej oraz w sieciach Ethernet. Skrętka ma zastosowanie przy przesyłaniu danych zarówno w postaci analogowej, jak i cyfrowej.

Rodzaje skrętki

Wyróżnia się skrętkę nieekranowaną (U/UTP), ekranowaną folią, która posiada dodatkowe płaszcze z folii (F/UTP i U/FTP) oraz z metalowej siatki (SF/UTP, S/FTP i SF/FTP).

Norma ISO/IEC 11801:2002 opisuje sposób oznaczania kabli. Określa ona, że przewody powinny posiadać opis o składni xx/yyTP, gdzie oznaczenie xx odnosi się do całości przewodu, a yy opisuje pojedynczą parę przewodów (np. UTP – para nieekranowana).

Przyjmowane przez xx i yy oznaczenia są następujące:

  • U – nieekranowane (ang. unshielded),
  • F – ekranowane folią (ang. foiled),
  • S – ekranowane siatką (ang. shielded),
  • SF – ekranowane folią i siatką.

Spotykane konstrukcje kabli typu skrętka to:

  • U/UTP (dawniej UTP) – skrętka nieekranowana,
  • F/UTP (dawniej FTP) – skrętka foliowana,
  • S/UTP – skrętka nieekranowana dodatkowo w ekranie z siatki,
  • SF/UTP (dawniej STP) – skrętka ekranowana folią i siatką,
  • U/FTP – skrętka z każdą parą w osobnym ekranie z folii,
  • F/FTP – skrętka z każdą parą foliowaną i dodatkowo całość w ekranie z folii,
  • S/FTP (dawniej SFTP) – skrętka z każdą parą foliowaną i dodatkowo całość w ekranie z siatki,
  • SF/FTP (dawniej S-STP) – skrętka z każdą parą foliowaną i dodatkowo całość w ekranie z folii oraz siatki.

Elektryczne parametry skrętki

  • Impedancja falowa
  • Tłumienność – stosunek napięcia wyjściowego do napięcia wejściowego sygnału transmitowanego w przewodzie, wyrażane w decybelach na jednostkę długości.
  • Propagacja sygnału – (ang. Nominal Velocity of Propagation, NVP) prędkość propagacji impulsu elektrycznego podawana jako ułamek dziesiętny lub wartość procentowa, pozwala na określenie prędkości impulsu w stosunku do prędkości światła w próżni (c ≈ 300 000 km/s). Na przykład NVP = 74% oznacza, że prędkość impulsu w kablu Vf wynosi 0,74c (Vf = 222 000 km/s). W tym przypadku impuls elektryczny będzie potrzebował około 4,5 ns na przebycie 1 m.
  • Rezystancja stałoprądowa.
Kolory skrętki

Klasa skrętki

Klasy skrętki według europejskiej normy EN 50173:

  • klasa A (kategoria 1) – realizacja usług telefonicznych z pasmem częstotliwości do 100 kHz;
  • klasa B (kategoria 2) – okablowanie dla aplikacji głosowych i usług terminalowych z pasmem częstotliwości do 1 MHz;
  • klasa C (kategoria 3) – używana najczęściej w sieciach telefonicznych, wykorzystuje pasmo częstotliwości do 16 MHz;
  • klasa D (kategoria 5/5e) – najczęściej stosowana do budowy sieci lokalnych, obejmuje aplikacje wykorzystujące pasmo częstotliwości do 100 MHz;
  • klasa E (kategoria 6) – rozszerzenie ISO/IEC 11801/TlA wprowadzone w 1999 r., obejmuje okablowanie, którego wymagania pasma są do częstotliwości 250 MHz (przepustowość rzędu 200 Mb/s). Przewiduje ono implementację Gigabit Ethernetu (4x 250 MHz = 1 GHz) i transmisji ATM 622 Mb/s;
  • klasa EA (kategoria 6A) – wprowadzona wraz z klasą FA przez ISO/IEC 11801 2002:2 poprawka 1. Obejmuje pasmo do częstotliwości 500 MHz;
  • klasa F (kategoria 7) – opisana w ISO/IEC 11801 2002:2. Możliwa jest realizacja aplikacji wykorzystujących pasmo do 600 MHz. Różni się ona od poprzednich klas stosowaniem kabli typu S/FTP (każda para w ekranie plus ekran obejmujący cztery pary) łączonych ekranowanymi złączami. Dla tej klasy okablowania jest możliwa realizacja systemów transmisji danych z prędkościami przekraczającymi 1 Gb/s;
  • klasa FA (kategoria 7A) – wprowadzona przez ISO/IEC 11801 2002:2 poprawka 1. Obejmuje pasmo do częstotliwości 1000 MHz; umożliwia uzyskanie prędkości do 100 Gbit/s na dystansie do 15 m i 40 Gbit/s do 100m;
  • klasa I (kategoria 8.1) – w trakcie rozwoju (opisana w ANSI/TIA-568-C.2-1, ISO/IEC 11801 3rd Ed.), wykorzystująca pasmo częstotliwości 1600–2000 MHz; prędkość transmisji ponad 40 Gbit/s;
  • klasa II (kategoria 8.2) – w sprzedaży (opisana w ISO/IEC 11801 3rd Ed.), wykorzystująca pasmo częstotliwości 1600–2000 MHz.

Norma TIA/EIA 568A definiuje dodatkowo:

  • Kategoria 4 – dla szybkich sieci lokalnych, obejmuje aplikacje wykorzystujące pasmo częstotliwości do 20 MHz.

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się