 |
Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
(KAl2(OH,F)2AlSi3O10) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
2–2,5 |
| Przełam |
blaszkowy o zarysie heksagonalnym |
| Łupliwość |
doskonała |
| Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
| Gęstość minerału |
2,8–2,9 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
bezbarwny, niekiedy biały, żółtawy, szary lub brunatny |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
perłowy |
Serycyt – pospolity i szeroko rozpowszechniony minerał należący do grupy mik.
W warunkach podwyższonych ciśnień i temperatury przekrystalizowuje w muskowit lub paragonit.
Są to zbite lub drobnołuseczkowate skupienia jasnej miki powstałe w niskich temperaturach wskutek przeobrażenia innych minerałów glinokrzemianowych np. skaleni (serycytyzacja). Skład chemiczny podobny do paragonitu lub muskowit. Zwykle jednak zawiera więcej SiO2, a mniejszą alkaliów na rzecz H2O. Niekiedy składem jest zbliżony do hydromik, zwłaszcza do illitu.
Rozpowszechniony wśród skał plutonicznych. Składnik skał metamorficznych, np. łupków serycytowych lub serycytowo –chlorytowych, fyllitów. Podobnie jak muskowit. Często pojawia się jako produkt wietrzenia skaleni.
Miejsca występowania: w Polsce rozpowszechniony i eksploatowany na Dolnym Śląsku.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
