Seria Bracketta – seria widm powstająca w wyniku emisji fotonów przez elektron w atomie wodoru przechodzący z wyższego orbitalu na orbital 4 (seria N).
Serię opisał jako pierwszy Amerykanin Frederick Sumner Brackett w 1922[1].
Długości fal tej serii to od 1459 do 4051 nm. Znajdują się one wszystkie w podczerwieni.
Wzór Rydberga dla serii Bracketta ma postać:
Gdzie n to kolejne liczby naturalne poczynając od 5 (n = 5, 6, 7,...). Linia α odpowiada n = 5, a granica serii odpowiada granicy wyrażenia dla n dążącego do nieskończoności.
Inne serie widmowe w atomie wodoru to, według orbitalu docelowego:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.