Seminarium duchowne w Rydze
Рижская Духовная семинария
Ilustracja
Seminaryjna cerkiew Wszystkich Świętych
Data założenia

1851

Typ

seminarium duchowne

Państwo

 Łotwa

Adres

ul. Katoliu 10
Ryga

Rektor

metropolita ryski i mitawski Aleksander (Kudriaszow)

Położenie na mapie Rygi
Mapa konturowa Rygi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Seminarium duchowne w Rydze”
Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Seminarium duchowne w Rydze”
56°56′31″N 24°08′15″E/56,941944 24,137500
Strona internetowa
Budynek seminarium w 1920

Seminarium duchowne w Rydzeprawosławne seminarium duchowne, założone w 1851.

Historia

Seminarium zostało utworzone w 1851 z przekształcenia szkoły duchownej, działającej w Rydze od 1847 w celu kształcenia kapłanów władających językami łotewskim i estońskim, którzy mogliby prowadzić działalność misyjną wśród miejscowej ludności chłopskiej. Wykładano w nim standardowy program kształcenia ustalony dla rosyjskich seminariów uzupełniony o kursy języków estońskiego i łotewskiego oraz historii ziem nadbałtyckich. 120 słuchaczy, pochodzących z ubogich rodzin łotewskich i estońskich, kształciło się na koszt państwa[1]. Nauka w seminarium trwała początkowo pięć, a następnie sześć lat[1]. Od 1864 dziesięciu absolwentów mogło na koszt państwa kształcić się na wybranych rosyjskich uniwersytetach.

Na szczególnie wysokim poziomie w seminarium stała nauka śpiewu cerkiewnego. Jeden z pierwszych łotewskich chórów męskich, Rerkona koris, powstał w latach 80. XX wieku właśnie przy szkole. Z inicjatywy arcybiskupa ryskiego i mitawskiego Arseniusza do programu seminarium wprowadzono naukę podstaw medycyny[1]. Przy seminarium utworzono również dwuletnią szkołę, której absolwenci mogli zostać nauczycielami w wiejskich szkołach parafialnych. Kierowano do niej głównie tych seminarzystów, których uznano za niezdolnych do ukończenia pełnego cyklu nauczania[1].

Po I wojnie światowej, po powstaniu niepodległego państwa łotewskiego, seminarium odebrano dotychczasowy budynek, w którym rozmieszczono siedzibę Akademii Medycznej. Szkoła wznowiła działalność w 1926 i pozostawała czynna do 1936, gdy zreorganizowano ją w Instytut Teologii Prawosławnej na Uniwersytecie Łotewskim. Po agresji radzieckiej na Łotwę został on zlikwidowany[1].

Seminarium wznowiło działalność po odzyskaniu przez Łotwę niepodległości. Pierwszą grupę słuchaczy – zarówno mężczyzn, jak i kobiet przygotowujących się do pracy katechetek i regentek chórów cerkiewnych – przyjęto w 1994[1].

Związani z seminarium

Rektorzy[2]

Wykładowcy

Absolwenci

Prawosławni biskupi

Inni

  • Aleksander Arder, estoński śpiewak operowy[12]
  • Ado Birk, estoński polityk, premier Estonii[12]
  • Anton Palvadre, estoński prawnik i polityk[12]
  • Paul Parmakson, estoński lekarz i wykładowca akademicki[12]
  • Jaan Poska, estoński prawnik, działacz niepodległościowy[12]
  • Dmitrij Lebiediew, rosyjski wojskowy[12]

Przypisy

  1. a b c d e f История Рижской Духовной семинарии
  2. Семинария Рижская духовная. [dostęp 2015-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)].
  3. Серапион (Маевский). [dostęp 2014-04-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-18)].
  4. Bowkało A.: Вениамин. Prawosławnaja Encikłopiedija, 31 lipca 2009. [dostęp 2014-09-03]. (ros.).
  5. Єпископ Васильківський ЛАВРЕНТІЙ. [dostęp 2013-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-30)].
  6. Biogram na stronie Kościoła
  7. Biogram w bazie danych o prawosławiu rosyjskim. [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
  8. АВГУСТИН
  9. ГЕРМАН
  10. Епископ Иоанн (Булин)
  11. Житие святого священномученика Иоанна Архиепископа Рижскаго и Латвийскаго (Поммера)
  12. a b c d e f ЭСТОНСКИЕ ОБЩЕСТВЕННЫЕ И ПОЛИТИЧЕСКИЕ ДЕЯТЕЛИ, ОКОНЧИВШИЕ РИЖСКУЮ СЕМИНАРИЮ [online], www.baltwillinfo.com [dostęp 2017-03-14].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się