Rikugun-taishō generał | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1904–1945 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
minister wojny |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Seishirō Itagaki (jap. 板垣征四郎, いたがき せいしろう Itagaki Seishirō; ur. 21 stycznia 1885, zm. 23 grudnia 1948) – japoński dowódca wojskowy, generał Cesarskiej Armii Japońskiej w czasie II wojny światowej, minister wojny (1938–1939).
Obok Kanji Ishiwary, odegrał główną rolę w planowaniu tzw. incydentu mandżurskiego z września 1931, który pociągnął za sobą wojskową okupację położonej w północno-wschodnich Chinach Mandżurii[1][2]. Był wówczas szefem Sekcji Wywiadu Armii Kwantuńskiej. Następnie po utworzeniu Mandżukuo, był tam w latach 1932-1934 doradcą wojskowym. Od 1936 szef sztabu Armii Kwantuńskiej.
Po licznych awansach w hierarchii wojskowej, w okresie od 3 czerwca 1938 do 30 sierpnia 1939 pełnił obowiązki ministra wojny. W okresie II wojny światowej (1939-1941) piastował między innymi obowiązki szefa sztabu japońskiej grupy armijnej o nazwie Chińska Armia Ekspedycyjna (Shina Haken-gun) oraz komendanta głównego japońskiej Armii Koreańskiej (Chōsen-gun). Po wojnie aresztowany przez Amerykanów i sądzony za zbrodnie wojenne, został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy dla Dalekiego Wschodu na śmierć i powieszony 23 grudnia 1948 r. Ciało zostało poddane kremacji, a prochy rozrzucono nad Pacyfikiem.[3]
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.