Santalowie (sat. ᱦᱚᱲ ᱦᱚᱯᱚᱱ, dewanagari संताल, beng. সাওতাল, ang. Santals) – lud z grupy Munda, posługujący się językiem santali, zamieszkujący głównie tereny indyjskich stanów Bihar, Bengal Zachodni, Orisa, Madhya Pradesh i Asam, mniejsze skupiska żyją także na przyległych obszarach Bhutanu, Bangladeszu i Nepalu. W 1993 roku liczebność Santalów sięgała 5,4 mln osób.
Struktura społeczna Santalów opiera się na patrylinearnych rodach egzogamicznych. Małżeństwa są monogamiczne, chociaż sporadycznie zdarza się również poligamia.
Podstawą gospodarki pozostaje uprawa ryżu, kukurydzy i prosa, a także chów zwierząt, rybołówstwo rzeczne i myślistwo.
W tradycyjnych wierzeniach Santalów dominującymi elementami są kult przodków i animizm, współcześnie ich religia nacechowana jest także wpływami hinduizmu.
Obiektami kultu są drzewa Sal (Shorea robusta, Sari Sarjom) zlokalizowane w centralnej części świętych gajów bengalskich Santalów[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.