Sancai (chiń. 三彩; pinyin sāncǎi; dosł. „trzy kolory”) – trójkolorowa chińska porcelana charakterystyczna dla okresu dynastii Tang.
Porcelana sancai zachowała się głównie w postaci figurek grobowych odkrytych w dużej liczbie w grobowcach z okolic Xi’anu, lecz także w postaci dachówek, naczyń i elementów budowli. Figurki, przedstawiające postaci ludzi i zwierząt (zazwyczaj koni), pokryte są szkliwem którego paleta barw – wbrew dosłownemu tłumaczeniu nazwy – obejmuje odcienie brązu, zieleni, żółci, błękitu i bieli; barwy są wymieszane ze sobą i płynnie przechodzą jedna w drugą.
Figurki kobiece przedstawiają zazwyczaj tancerki i damy dworu, figurki postaci męskich – przedstawicieli różnych narodowości przebywających wówczas na dworze cesarskim w Chang’anie (kupców perskich i środkowoazjatyckich, często na wielbłądach objuczonych towarami), wojowników i służbę.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
