W 1986 wstąpił do Kirgiskiej Narodowej Akademii Kultury Fizycznej i Sportu. W latach 1987–1989 odbywał służbę w Armii Radzieckiej, gdzie służył w Nowosybirsku jako dowódca w oddziale telekomunikacyjnym. Po zakończeniu służby w wojsku powrócił do nauki w akademii, którą ukończył w 1991. W 2006 został absolwentem prawa na Kirgisko-Rosyjskim Uniwersytecie Słowiańskim im. Borysa Jelcyna w Biszkeku.
Karierę polityczną rozpoczął po tulipanowej rewolucji w 2005. W marcu 2005 został deputowanym do Rady Najwyższej. Był bliskim współpracownikiem i doradcą prezydenta Kurmanbeka Bakijewa, obalonego w wyniku rewolucji z 2010[1]. Dżaparow wystartował w wyborach parlamentarnych z października 2010, z ramienia partii Ata-Dżurt, zdobywając ponownie mandat deputowanego[1]. W 2012 kierował nacjonalizacją kopalni złota Kumtör w obwodzie issykkulskim, co spowodowało jego proces sądowy i skazanie w marcu 2013 na półtora roku więzienia[1]. Dżaparow został zwolniony w czerwcu 2013[2]. Po zwolnieniu, 27 czerwca 2013 miał kierować uprowadzeniem Emiłbeka Kaptagajewa, w wyniku czego zbiegł na Cypr, skąd powrócił do Kirgistanu w 2017[1][3]. Za udział w rzekomym porwaniu Kaptagajewa został skazany na 11 lat i 6 miesięcy więzienia[1][4].
10 stycznia 2021 w wyborach prezydenckich został wybrany prezydentem Kirgistanu z wynikiem 79% głosów[9]. 28 stycznia 2021 objął urząd prezydenta Kirgistanu[10].
Życie prywatne
Dżaparow jest żonaty z Ajgul Dżaparową, z d. Asanbajewą, która jest od niego młodsza o pięć lat[11]. Mają czwórkę dzieci, a ich najstarszy syn Dastan, zginął 26 sierpnia 2019 od obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym[12][13]. Gdy odsiadywał wyrok, zmarli jego rodzice, ojciec w październiku 2017, a matka w marcu 2019[14].
↑NurijaN.RyskułowaNurijaN., Суд оправдал лидеров «Ата-Журта» [+ видео] [online], kloop.kg, 17 czerwca 2013 [dostęp 2021-01-22](ros.).
↑Почему осужденного Садыра Жапарова так продвигают в премьер-министры и как он стал так популярен среди некоторых протестующих [online], kloop.kg, 7 października 2020 [dostęp 2021-01-22](ros.).
↑LudwikaL.WłodekLudwikaL., Kirgiska demokracja mafijna, czyli jak klany robią politykę [online], new.org.pl, 8 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22](pol.).
↑IvanI.NechepurenkoIvanI., Kyrgyzstan in Chaos After Protesters Seize Government Buildings [online], nytimes.com, 6 października 2020 [dostęp 2021-01-22](ang.).
↑FlorianF.CoppenrathFlorianF., Pia deP.GouvelloPia deP., De détenu à chef du gouvernement: avec Sadyr Japarov, le Kirghizstan a un nouveau Premier ministre à la légitimité douteuse [online], novastan.org, 11 października 2020 [dostęp 2021-01-22](fr. • niem.).
↑AyzirekA.ImanaliyevaAyzirekA., PeterP.LeonardPeterP., Seizure of Kyrgyzstan nears completion as president steps down [online], eurasianet.org, 15 października 2020 [dostęp 2021-01-22](ang.).
↑AjgulA.KuvatovaAjgulA., Спикер Канат Исаев отказался от полномочий и. о. президента [online], 24.kg, 15 października 2020 [dostęp 2021-01-22](ros.).
↑AgnieszkaA.Pikulicka-WilczewskaAgnieszkaA., Japarov on course for landslide victory in Kyrgyzstan election [online], aljazeera.com, 10 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22](ang.).
↑Sadyr Japarov sworn in as Kyrgyzstan’s new president. s. tass.com. [dostęp 2021-01-28]. (ang.).
↑MarinaM.MirosznikMarinaM., Супруга Жапарова Айгуль: Садыр - не романтик [online], kaktus.media, 11 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-22](ros.).
↑Садыр Жапаровдун уулунун жанында кыз дагы болгон, абалы орточо [online], sputnik.kg, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2021-01-22](kirg.).
↑Садыр Жапаровдун уулу кабылган жол кырсыктын видеосу [online], sputnik.kg, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2021-01-22](kirg.).
↑DinaD.MasłowaDinaD., 8 скандалов с Садыром Жапаровым, о котором многие позабыли [online], kaktus.media, 25 marca 2017 [dostęp 2021-01-22](ros.).