SZD-59 Acro
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Szybowcowy Zakład Doświadczalny w Bielsku-Białej

Konstruktor

Jan Knapik

Typ

szybowiec

Konstrukcja

górnopłat konstrukcji kompozytowej

Załoga

1

Historia
Data oblotu

9 września 1991

Lata produkcji

od 1991

Liczba egz.

ok. 40

Dane techniczne
Wymiary
Rozpiętość

13,2 m / 15,0 m[1]

Wydłużenie

17,80 / 21,01

Długość

6,85 m

Wysokość

1,50 m

Powierzchnia nośna

9,80 m² / 10,66 m²

Profil skrzydła

NN-8

Masa
Własna

265 kg / 270 kg

Startowa

380 kg (max. 540 kg)

Osiągi
Prędkość minimalna

74 km/h

Prędkość dopuszczalna

285 km/h

Prędkość holowania

150 km/h

Prędkość min. opadania

0,75 m/s

Doskonałość maks.

40 przy 124 km/h (z balastem), 36 przy 115 km/h

Współczynnik obciążenia konstrukcji

+5,3 / -2,65 g (15 m) +7 / -5 g (13,2 m)

Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska, Austria, Dania, Finlandia, Niemcy, Norwegia, Rumunia, USA, Szwecja

SZD-59 Acro – polski, jednomiejscowy szybowiec wyczynowy i akrobacyjny, opracowany w Przedsiębiorstwie Doświadczalno-Produkcyjnym Szybownictwa PZL Bielsko (PDPSz PZL-Bielsko) w Bielsku-Białej.

Historia

Prototyp SZD 59 w konfiguracji 13,2 m

Szybowiec został skonstruowany w latach 1990-1991 pod kierownictwem Jana Knapika jako rozwinięcie Jantara Standard 3. Nieznacznie przebudowano kadłub i zmodyfikowano skrzydło poprzez dodanie możliwości zmianę jego rozpiętości poprzez dodanie końcówek, zarówno gładkich jak i z wingletami. Z szybowca SZD-42-2 zaadaptowano usterzenie krzyżowe, ster kierunku otrzymał rogowe wyważenie aerodynamiczne. Szybowiec otrzymał też nowe dłuższe dwudzielne lotki[2]. Przystosowano szybowiec do zabierania 150 l balastu wodnego. Ponadto przeniesiono w dół usterzenie wysokości i na kadłubie została dodana "płetwa" ułatwiająca pilotaż podczas akrobacji[3]. Dzięki tym zmianom powstała konstrukcja będąca połączeniem szybowca zdolnego do pełnej akrobacji oraz szybowca wyczynowego klasy standard.

Zbudowano dwa prototyp, o numerach fabrycznych X-149 i X-150 (SP-0032), pierwszy z nich został oblatany w dn. 9.08.1991 r. Drugi prototyp o znakach rejestracyjnych SP-P570 został oblatany 29 sierpnia 1992 r. przez Januarego Romana[2]. Oba prototypy zostały zaprezentowane podczas 4 Mistrzostw świata w akrobacji szybowcowej w Zielonej Górze w 1991 r.[4]

Szybowiec jest dopuszczony do pełnej akrobacji +7/-5 g (przy rozpiętości 15 m - +5,3/-2,65). Szybowiec jest certyfikowany według wymagań JAR 22.

Produkcję rozpoczęto w Zakładach Szybowcowych we Wrocławiu, gdzie do 1999 r. zbudowano 24 egzemplarze. Od 2003 r. produkcja jest kontynuowana w firmie Allstar PZL Glider z Bielska-Białej, gdzie do 2012 r. zbudowano dalsze 13 egzemplarzy.

W 2008 roku Wolfgang Kasper w mistrzostwach Niemiec zajął na Acro czwarte miejsce[5]. Marvin Woltering na szybowcu SZD-59 zajmował wysokie lokaty na Mistrzostwach Świata w Akrobacji Szybowcowej - 6 Mistrzostwa, miejsce szóste[6], 7 Mistrzostwa, miejsce siódme[7].

Konstrukcja

Górnopłat o konstrukcji kompozytowej[8][9].

Skrzydło kompozytowe, szklano-epoksydowe, o obrysie trapezowym, jednodźwigarowe, skorupowe z pokryciem przekładkowym. Wyposażone w hamulce aerodynamiczne typu Schempp-Hirth. Istnieje możliwość zdjęcia końcówek skrzydeł, tzw. wingletów (do lotów na akrobację) i tym samym zmiana rozpiętości skrzydeł z 15 m na 13,2 m.

Kadłub skorupowy, kompozytowy, szklano-epoksydowy, wykonany integralnie ze statecznikiem pionowym. Kabina zakryta, pedały i oparcie siedzenia pilota regulowane w locie. Limuzyna podnoszona w przód i do góry.

Usterzenie krzyżowe o konstrukcji kompozytowej, wyważone masowo.

Podwozie jednotorowe, główne chowane w locie, stałe kółko ogonowe.

Przypisy

  1. SZD | Allstar PZL Glider | Gliders | SZD [online], szd.com.pl [dostęp 2020-07-09] (ang.).
  2. a b Murawski 2020 ↓, s. 222.
  3. Glass, Murawski 2012 ↓, s. 147.
  4. PZL Bielsko SZD-59. [dostęp 2018-06-14]. (ang.).
  5. SZD-59 Acro. [dostęp 2018-06-14]. (pol.).
  6. 6 Mistrzostwa Świata w Akrobacji Szybowcowej. [dostęp 2018-06-14]. (pol.).
  7. 7 Mistrzostwa Świata w Akrobacji Szybowcowej. [dostęp 2018-06-14]. (pol.).
  8. SZD-59 "Acro", 1991. [dostęp 2018-06-14]. (pol.).
  9. Raport końcowy, wypadek zdarzenie nr: 1833. [dostęp 2018-06-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-15)]. (pol.).

Bibliografia

  • Andrzej Glass, Tomasz Murawski: Polskie szybowce 1945-2011. Problemy rozwoju. Bielsko-Biała: Wydawnictwo SCG, 2012. ISBN 978-83-932826-0-9. OCLC 804836344.
  • Tomasz Murawski: Sylwetki szybowców. Warszawa: Tomasz Murawski, 2020.

Linki zewnętrzne

  • SZD-59 "Acro" (1991) (pol.), dostęp: 2018-06-14
  • SZD-59 Acro (pol.), dostęp: 2018-06-14
  • Fotograficzny Rejestr Szybowców (pol.), dostęp: 2018-06-14
  • Technica service manual of glider SZD-59 "Arco" (ang.), dostęp: 2018-06-14
  • Pokaz akrobacji nocnej na SZD-59 (pol.), dostęp: 2018-06-14

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się