Ruch Reformatorski
Ilustracja
Państwo

 Belgia

Skrót

MR

Lider

Georges-Louis Bouchez

Data założenia

2002

Adres siedziby

Bruksela

Ideologia polityczna

liberalizm

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodówka Liberalna

Barwy

niebieska

Strona internetowa

Ruch Reformatorski (fr. Mouvement réformateur, MR) – belgijska, frankofońska partia polityczna o profilu liberalnym i federacyjnym charakterze, działająca na terenie Walonii.

Historia

Podstawą powołania MR stała się współpraca wyborcza z 1995 i 1999 między walońskimi centrystami z Partii Reformatorsko-Liberalnej (Parti réformateur libéral, PRL) i Demokratycznym Frontem Frankofonów (Front démocratique des francophones, FDF), reprezentującym głównie francuskojęzycznych mieszkańców Brukseli. Ruch Reformatorski utworzono w 2002 jako ścisły sojusz polityczny PRL, FDF, a także chadeckiego Obywatelskiego Ruchu na rzecz Zmian (Mouvement des citoyens pour le changement, MCC) oraz działającej we wspólnocie niemieckojęzycznej Partii na rzecz Wolności i Postępu (Partei für Freiheit und Fortschritt, PFF)[1]. Szyld PRL, największego ugrupowania federacji, przestał być wkrótce stosowany (jej działacze występują jako przedstawiciele MR), pozostałe formacje zachowały w ramach koalicji autonomię organizacyjną.

Ruch Reformatorski od początku współtworzył kolejne rządy Guya Verhofstadta, Yves'a Leterme, Hermana Van Rompuya i ponownie Yves'a Leterme. W latach 2004–2009 jeden z jego liderów, Louis Michel, reprezentował Belgię w Komisji Europejskiej.

MR należy do Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy, natomiast MCC działa w Europejskiej Partii Demokratycznej.

W 2011 partia FDF w trakcie kryzysu politycznego związanego z tworzeniem nowego rządu zdecydowała się opuścić federację[2]. W tym samym roku Ruch Reformatorski wszedł do koalicji rządowej popierającej rząd, na czele którego stanął waloński socjalista Elio Di Rupo.

W 2014 po kolejnych wyborach krajowych i kilkumiesięcznych negocjacjach reformatorzy dołączyli do nowej koalicji rządowej, w ramach której premierem został ich lider Charles Michel[3]. W 2019 na tej funkcji zastąpiła go działaczka MR Sophie Wilmès, stając na czele mniejszościowego rządu przejściowego[4] (w 2020 jej gabinet przekształcił się w pełnoprawny rząd ze szczególnymi pełnomocnictwami w związku z pandemią COVID-19). Gdy w 2020 nowy większościowy rząd utworzył flamandzki liberał Alexander De Croo, Ruch Reformatorski pozostał częścią koalicji rządowej[5].

Wyniki wyborcze

Wybory do Izby Reprezentantów[6]:

  • 1995: 10,3% głosów, 18 mandatów – kartel wyborczy PRL i FDF
  • 1999: 11,1% głosów, 18 mandatów – kartel wyborczy PRL, FDF i MCC
  • 2003: 11,4% głosów, 23 mandaty
  • 2007: 12,5% głosów, 24 mandaty
  • 2010: 9,3% głosów, 18 mandatów[7]
  • 2014: 9,6% głosów, 20 mandatów
  • 2019: 7,6% głosów, 14 mandatów

Przewodniczący

Przypisy

  1. ↑ Les composantes. mr.be. (fr.).
  2. ↑ Les FDF quittent le MR. rtl.be, 25 września 2011. (fr.).
  3. ↑ Belgium agrees to form coalition government. dw.be, 7 października 2014. (ang.).
  4. ↑ Koning Filip benoemt Sophie Wilmès tot premier. hln.be, 27 października 2019. (niderl.).
  5. ↑ Nouveau gouvernement belge: les militants des sept partis (PS, sp.a, MR, Open VLD, CD&V, Ecolo et Groen) ont dit oui. rtbf.be, 30 września 2020. (fr.).
  6. ↑ Parties and Elections in Europe: Belgium. parties-and-elections.eu. (ang.).
  7. ↑ Resultaat Kamer van Volksvertegenwoordigers 13 juni 2010. electionresults.belgium.be. (niderl.).
  8. ↑ Leaders of Belgium. zarate.eu. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się