Robert Grice Sturges
Bob
Ilustracja
Sturges (po prawej) z belgijskim premierem Hubertem Pierlotem w kwietniu 1944 roku
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1891
Borough of Wokingham

Data i miejsce śmierci

12 września 1970
Exeter

Przebieg służby
Lata służby

1908–1946

Siły zbrojne

Royal Marines

Stanowiska

dowódca: Royal Marines Division, brytyjskiej okupacji Islandii, brytyjskiej okupacji Madagaskaru, Special Service Group

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
bitwa o Gallipoli
bitwa jutlandzka
II wojna światowa
inwazja na Islandię
bitwa o Madagaskar

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego (Wielka Brytania) Order Łaźni (Wielka Brytania) Order Wybitnej Służby (Wielka Brytania)

Robert Grice Sturges (ur. 14 lipca 1891 w Borough of Wokingham, zm. 12 września 1970 w Exeter) – generał porucznik i oficer Royal Marines.

Kariera wojskowa

W 1908 roku Sturges wstąpił do Royal Navy[1]. 15 maja 1912 roku został awansowany do stopnia podporucznika[2] i tego samego dnia został przeniesiony do Royal Marines, gdzie uzyskał stopień porucznika (zostało to oficjalnie potwierdzone 19 grudnia 1914 roku[1][3]). Podczas I wojny światowej Sturges walczył w bitwie o Gallipoli i bitwie jutlandzkiej, będąc awansowanym do stopnia kapitana 30 stycznia 1917 roku[4][5]. Sturges został oficjalnie przeniesiony do Royal Marine Light Infantry 30 stycznia 1917 roku[6].

W okresie międzywojennym został awansowany do stopnia majora 17 czerwca 1929 roku, a następnie na podpułkownika 1 kwietnia 1936 roku[7][8]. Został oficjalnie rekomendowany na stopień pułkownika i awansowany na pułkownika 3 kwietnia 1939 roku[9].

Podczas II wojny światowej Sturges dowodził brytyjskimi wojskami w inwazji na Islandię w maju 1940 roku. 4 czerwca 1940 roku został tymczasowo awansowany na brygadiera[10], a w lipcu tego samego roku został wymieniony w sprawozdaniu[11]. W maju 1942 roku dowodził wojskami, które wylądowały na Madagaskarze[1]. W 1943 roku został dowódcą Special Service Group[1]. Był opisywany jako "nieustraszony w akcji, czerwony na twarzy i niechlujny w języku"[12]. W 1946 roku odszedł ze służby w stopniu generała porucznika[1].

Przypisy

  1. a b c d e Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.). [dostęp 11 lutego 2012].
  2. London Gazette, 17 May 1912 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  3. London Gazette, 22 December 1914 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  4. Whitehead, s. 352.
  5. London Gazette, 6 March 1917 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  6. London Gazette, 1 June 1920 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  7. London Gazette, 26 July 1929 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  8. London Gazette, 10 April 1936 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  9. London Gazette, 7 April 1939 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  10. London Gazette, 1 October 1940 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  11. London Gazette, 5 July 1940 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
  12. Lockhart, s. 34.

Bibliografia

  • Survey of the Papers of Senior UK Defence Personnel, 1900–1975. Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.). [dostęp 11 lutego 2012].
  • R. H. Bruce Lockhart: The Marines Were There: The Story of the Royal Marines in the Second World War. London: Putnam, 1950.
  • Þór Whitehead: Milli vonar og ótta: Ísland í síðari heimsstyrjöld. Reykjavík: Vaka-Helgafell, 1995. ISBN 9979-2-0317-X. (isl.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się