Rekonstrukcja wewnętrzna – metoda badawcza w językoznawstwie, odtwarzająca dawniejsze fazy historyczne języka na podstawie istniejącego materiału[1].
W przeciwieństwie do metody porównawczej, porównującej różne języki, metoda rekonstrukcji wewnętrznej porównuje ze sobą różne formy i warianty słów w obrębie tego samego języka. Próbuje tym samym zrekonstruować formę pierwotną, istniejącą w jego najwcześniejszej fazie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.