Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Ramajana (sanskryt: रामायण, trl. rāmāyana, Dzieje Ramy) – epossanskrycki, który kształtował się na przestrzeni II wiek p.n.e. – II wiek n.e. Składa się z ok. 24 tysięcy strof (dwuwierszy), pogrupowanych w 7 ksiąg (kanda). Autorstwo Ramajany przypisuje się legendarnemuwieszczowi, Walmikiemu (lecz Ramajana powstała dzięki wysiłkowi wielu kompilatorów). Większość strof napisano w metrumanusztubh (tzw. śloka).
Na jej podstawie poeta Tulsidas w 1574 r. ułożył poematRamćaritmanas (w awadhi, dialekcie literackim języka hindi).
Popularność eposu rozciągnęła się nie tylko na cały subkontynent indyjski, ale i na Azję Południowo-Wschodnią, co zaowocowało wieloma wersjami i adaptacjami w innych językach, np. Hikayat Seri Rama (Powieść o Seri Ramie) w języku malajskim.
Inne Ramajany
Oprócz Ramajany Walmikiego (znanej po prostu jako Ramajana) powstały także inne Ramajany opisujące życie Ramy, jednak skupiające się na innych aspektach jego życia. Należy do nich:
Śriramćaritmanasa (dewanagari: श्रीरामचरितमानस, trl.ŚrīRāmacaritamānasa) Tulsidasa – opisuje przemianę Sity w boginię Kali, jej zwycięstwo nad Rawaną, tryumfalny taniec w bojowym szale, zatrzymanej dopiero nastąpieniem Kali na cało leżącego Śiwy[1]
Adbhuta Ramajana – przedstawia Bhadrakali jako formę, którą przybrała bogini Sita, aby zabić Rawanę.
Na podstawie tekstu sanskryckiego powstały wersje narodowe eposu: