| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
językoznawca, literaturoznawca |
| Narodowość |
czeska |
Radoslav Večerka (ur. 18 kwietnia 1928 w Brnie, zm. 15 grudnia 2017 tamże) – czeski językoznawca, wykładowca akademicki, publicysta i literaturoznawca.
Studia z bohemistyki, rusycystyki i komparatystyki słowiańskiej ukończył na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Masaryka w Brnie. W okresie od 1950 do 1952 był zatrudniony jako asystent. Po ukończeniu studiów kontynuował działalność na wydziale (w latach 1952–1955 był stażystą naukowym; w okresie 1955–1964 piastował stanowisko adiunkta; w latach 1964–1990 był docentem; w 1994 r. objął stanowisko profesora językoznawstwa słowiańskiego i literaturoznawstwa)[1]. W 1952 r. został doktorem filozofii (PhDr.). W 1957 r. uzyskał stopień kandydata nauk filologicznych (CSc.), a w 1988 r. stopień doktora nauk filologicznych (DrSc.)[1].
W latach 1967–1968 pełnił funkcję prodziekana na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jana Ewangelisty Purkyniego w Brnie, w okresie 1990–1991 przewodniczył Katedrze Języka Czeskiego na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Masaryka, w latach 1990–1997 był członkiem rady naukowej wydziału[1]. Jako profesor wizytujący wykładał na uczelniach w Erlangen, Münsterze, Ratyzbonie, Heidelbergu, Fryburgu Bryzgowijskim (Niemcy), a także w Sofii, Wielkim Tyrnowie, Budapeszcie, Segedynie (Węgry) i w Wiedniu[1].
W swojej działalności naukowej koncentrował się na paleoslawistyce (ze szczególnym uwzględnieniem składni i leksykografii). Zajmował się także problematyką języka staro-cerkiewno-słowiańskiego w szerokim kontekście kulturowo-historycznym i literackim. Jest autorem wpływowych prac w dziedzinie komparatystyki słowiańskiej i etymologii.
Jest autorem bądź współautorem szeregu książek oraz licznych artykułów fachowych, recenzji, nekrologów, tekstów dydaktycznych[2] i materiałów jubileuszowych, publikowanych w czeskich i zagranicznych publikacjach drukowanych. Od 1982 r. uczestniczył w tworzeniu Slovníku jazyka staroslověnského = Lexicon linguae paleoslovenicae, w 1990 r. współpracował przy tworzeniu publikacji Etymologický slovník jazyka staroslověnského.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.