Puchar CEV siatkarek (ang. CEV Cup Women) – międzynarodowe rozgrywki organizowane cyklicznie przez Europejską Konfederację Piłki Siatkowej (CEV) w ramach europejskich pucharów, przeznaczone dla żeńskich drużyn klubowych zajmujących czołowe miejsca w europejskich ligach krajowych, które nie zostały zakwalifikowane do Ligi Mistrzyń.
W 1979 roku władze Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej podjęły decyzję o utworzeniu trzecich pod względem ważności rozgrywek, prowadzonych w ramach europejskich pucharów (po Pucharze Europy Mistrzów Krajowych i Pucharze Europy Zdobywców Pucharów), którym – od nazwy tejże organizacji – nadano szyld Pucharu CEV, czyli Pucharu Europejskiej Konfederacji Piłki Siatkowej (po polsku zwanym w skrócie również Pucharem Konfederacji). Zmagania te są więc od samego początku odpowiednikiem piłkarskiego Pucharu UEFA. Pomysłodawcom przyświecał cel, by możliwie jak największa liczba zespołów europejskich miała możliwość przystąpienia do międzynarodowych rozgrywek klubowych, więc pierwotnie brały w nich udział drużyny, plasujące się na podium ligowych zmagań o mistrzostwo danego państwa. Z uwagi na fakt, że w ówczesnym Pucharze Europy Mistrzów Krajowych każda federacja mogła wystawić wyłącznie 1 przedstawiciela (mistrza kraju), dwaj pozostali medaliści nie mieli możliwości rywalizowania na forum międzynarodowym (chyba że któryś z nich wywalczył Puchar kraju i przystępował do zmagań o Puchar Europy Zdobywców Pucharów).
Pierwszą edycję rozgrywek – zarówno wśród kobiet, jak i mężczyzn – przeprowadzono w sezonie 1980/1981 i od tego czasu regularnie (co sezon) toczone są one do czasów obecnych. W latach 90. do rywalizacji dopuszczono więcej, niż jednego przedstawiciela danego państwa, ale przywilej ten pierwotnie dotyczył wyłącznie najsilniejszych lig krajowych. Do rozgrywek danego sezonu przystępowały 52 drużyny, które w I fazie dzielono poprzez losowanie na 12 czterozespołowych grup. W tym samym terminie każda z grup rozgrywała niezależny od siebie trzydniowy turniej (od piątku do niedzieli), a jego gospodarzem zostawał jeden z uczestniczących klubów. Podczas każdego z 12 turniejów rundy grupowej poszczególne ekipy grały systemem „każdy z każdym” po jednym spotkaniu. 12 zwycięzców turniejów kwalifikowało się do 1/8 finału, a w tej fazie dołączały do nich 4 rozstawione drużyny – teoretycznie najsilniejsze (decyzję o rozstawieniu podejmowała przed rozpoczęciem rozgrywek CEV). Od tego momentu – przez dwie kolejne rundy (1/8 finału i ćwierćfinały) – rywalizacja toczyła się systemem pucharowym, tj. w formie dwumeczu (spotkanie „u siebie” i „na wyjeździe”), po którym lepszy kwalifikował się do następnej tury. O awansie dalej decydował bilans dwumeczu, tj. liczba zwycięstw, a w przypadku remisu (1 zwycięstwo i 1 porażka) – stosunek setów ewentualnie „małych punktów” (przy czym sety i małe punkty ugrane na wyjeździe liczyły się podwójnie). Czwórka triumfatorów dwumeczów ćwierćfinałowych uzyskiwała promocję do turnieju Final Four, odbywającego się w hali jednego z uczestników. Przed jej rozpoczęciem metodą losowania wyłaniane były obydwie pary półfinałowe, które rozgrywały ze sobą po jednym spotkaniu, zaś ich zwycięzcy awansowali do pojedynku finałowego. Jego triumfator zostawał zwycięzcą danej edycji Pucharu CEV.
Pod koniec 2006 roku CEV postanowiła zreformować – począwszy od sezonu 2007/2008 – wszystkie siatkarskie rozgrywki pucharowe, zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Podjęto wówczas decyzję o likwidacji Pucharu Top Teams, zaś jego miejsce w hierarchii europucharów zajął „odnowiony” Puchar CEV, stając się tym samym drugimi pod względem prestiżu klubowymi rozgrywkami „starego kontynentu” (po Lidze Mistrzów). W miejsce „starego” Pucharu CEV powołano natomiast Puchar Challenge. Idea zmian miała wprost nawiązywać do reformy europejskich pucharów w męskiej piłce nożnej z przełomu tysiącleci – tak więc nowy Puchar CEV po raz kolejny stał się odpowiednikiem odnowionego Pucharu UEFA. W celu usystematyzowania zasad kwalifikacji do zreformowanych europejskich pucharów 16 maja 2007 roku CEV ogłosiła swój autorski ranking, na podstawie którego poszczególnym federacjom przyznano konkretną liczbę miejsc do obsadzenia w poszczególnych rozgrywkach. Zasadniczej zmianie uległ również system rozgrywek (z grupowo-pucharowego na typowo pucharowy).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
