Prefektura Toyama
prefektura
Ilustracja
Panorama miasta Toyama i gór Tate-yama
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Wyspa

Honsiu

Region

Chūbu

Siedziba

Toyama

Kod ISO 3166-2

JP-16

Gubernator

Takakazu Ishii

Powierzchnia

4 248 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


1 075 000

• gęstość

253 os./km²

Plan
Plan
Symbole japońskie
Drzewo

kryptomeria japońska

Kwiat

tulipan

Ptak

pardwa górska

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Prefektura Toyama (jap. 富山県 Toyama-ken)prefektura w Japonii, w regionie Chūbu, na wyspie Honsiu (Honshū). Jej stolicą jest miasto Toyama[1].

Położenie

Prefektura leży w środkowej części wyspy Honsiu w regionie Chūbu nad zatoką Toyama (Morze Japońskie). Graniczy z prefekturami: Ishikawa od zachodu, Gifu od południa, Nagano i Niigata od wschodu. Najwyżej położonym miejscem w prefekturze jest góra Tate (Tate-yama, 3 015 m n.p.m.). Do terytorium prefektury należą przybrzeżne wyspy m.in.: Abu, Kara oraz skała Otoko[1].

Historia

Prefektura Toyama leży na terytorium historycznej prowincji Etchū.

Miasta

Miasta prefektury:

Przemysł i rolnictwo

Prefektura Toyama należy do najbardziej uprzemysłowionych regionów wybrzeża Morza Japońskiego. Na silny rozwój przemysłu miała wpływ m.in. tania energia z licznych rzek górskich. W Kurobe znajduje się największa w Japonii zapora – zapora Kurobe. Obecnie głównymi gałęziami przemysłu są: farmaceutyczny, części elektronicznych, robotyki, informatyki, maszynowy i wyrobów metalowych (aluminium i miedź). Szczególnie rozwija się przemysł biotechnologiczny, wykorzystujący 300-letnią tradycję swojej medycyny[2].

Prefektura jest znana z produkcji wysokiej jakości odmian ryżu i – największej w Japonii – cebul tulipanowych (28 odmian). Pod koniec kwietnia duże obszary wiejskie, szczególnie w regionie Tonami, tworzą dywany tych kwiatów[2][3].

Miejsca godne zwiedzenia

  • Gokayama – obszar o charakterze skansenu, położony w administracyjnych granicach miasta Nanto. Został wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO ze względu na tradycyjne, drewniane domy w stylu gasshō-zukuri[4].
  • Świątynia buddyjska (sōtō zen) Zuiryū (Zuiryū-ji) w Takaoce. Budowę ukończono ok. 1659 r. ku czci założyciela miasta Takaoka, daimyō Toshinagi Maedy (1562–1614)[5].
  • Górski szlak turystyczny Tateyama Kurobe Alpine Route. Na wysokości 2450 m n.p.m. znajduje się najwyższy punkt tego szlaku o nazwie Murodō. Oferuje on widoki na pasmo górskie Tate-yama. Najbardziej znaną atrakcją Murodō jest korytarz śnieżny (Tateyama Snow Wall), tworzony przez ściany śniegu o wysokości do 20 metrów. Przejazd jest otwierany w połowie kwietnia po miesiącach obfitych opadów śniegu[6][7]. Są one powodowane zderzeniem mas suchego i chłodnego powietrza napływającego znad Syberii z cieplejszym, wilgotnym nad Morzem Japońskim. W wyniku tego powstają bardzo intensywne i obfite opady śniegu wzdłuż zachodniego wybrzeża, czyli tzw. tylnej Japonii[8].
  • The Suiboku Museum w Toyamie – jedno z nielicznych muzeów w Japonii, które prezentuje świat suiboku-ga. Jest to metoda malowania wyłącznie czarnym tuszem (sumi), stosowana w pracach kaligraficznych i malarskich. Technika ta pochodzi z Chin i została wprowadzona do Japonii wraz z zen w okresie Kamakura (1185/1192–1333). Muzeum mieści się w dużym ogrodzie i zawiera kolekcję dzieł współczesnych artystów suiboku-ga[9].
  • Toyama Prefectural Tateyama Museum – otwarte w listopadzie 1991 roku w celu pokazania troski o naturę i związków pomiędzy naturą a ludźmi[10].

Potrawy lokalne

  • Sushi z rybą masu (masu-sushi); łosoś pacyficzny, łac. Oncorhynchus masou masou; ang. cherry salmon, masu salmon, sakura masu[11]
  • Biała krewetka (shiro-ebi); ang. Japanese glass shrimp; „białe krewetki” łowione u wybrzeży zatoki Toyama nie są głównym gatunkiem, ale rodzajem rodziny krewetek, łac. Pasiphaea japonica. Są przezroczyste, lekko różowe, po ugotowaniu zmieniają kolor na biały, mają smak subtelnej słodyczy. Zwane są „klejnotami zatoki Toyama”. Dla mieszkańców Toyamy ich pojawienie się po raz pierwszy w kwietniu oznacza nadejście wiosny. Zatoka Toyama to jedyny obszar na świecie, który może dostarczać wystarczającej ilości szklanych krewetek, aby utrzymać przemysł z nimi związany[12][13]
  • Seriola quinqueradiata (buri); ryba z rodziny ostrobokowatych
  • Głowonóg o nazwie japońskiej hotaru-ika; łac. Watasenia scintillans, ang. firefly squid; wyposażony w specjalne narządy wytwarzające światło zwane fotoforami, które znajdują się w wielu częściach ciała, ale duże znajdują się zwykle na czubkach macek, a także wokół oczu. Łowiony u zachodnich wybrzeży Japonii. W dzień przebywają na głębokości 200-400 m, w nocy pod powierzchnią. Przyciągają one tłumy podczas sezonu tarła w zatoce Toyama. Rozświetlając ciemną wodę wzdłuż brzegu, dają turystom wieczorne przedstawienie. Można jeść na surowo lub gotować[14]
  • Pasta rybna (kamaboko); białe mięso ryb, tłuczone, zagęszczane skrobią, czasami kolorowane na różowo lub zielono i formowane w „bochenki” gotowane na parze[11]
  • Lokalne sake: Tateyama, Narimasa, Masuizumi.

Galeria

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Informator o prefekturze Toyama (ang.)
  • Informator o mieście Toyama (ang.)
  • Informacja o Toyama Castle Park (ang.)
  • Informacja o Tateyama Kurobe Alpine Route (ang.)

Przypisy

  1. a b 日本地図 (Nihon Chizu). Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 174-175. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. a b An industry ripe with resources, experience, and technology. Toyama Prefecture. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)]. (ang.).
  3. An industry ripe with resources, experience, and technology. Toyama Prefecture. [dostęp 2019-09-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-25)]. (ang.).
  4. Welcome to Gokayama. Gokayama Official Travel Guide. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  5. Zuiryuji Temple. japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-25]. (ang.).
  6. Alpine Route. japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
  7. Murodo. japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
  8. Snow Destinations. japan-guide.com, 2019. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  9. The Suiboku Museum, Toyama. ana-cooljapan.com. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  10. Tateyama Museum of Toyama. Toyama Museum Asssociation. [dostęp 2019-09-26]. (ang.).
  11. a b Richard Hosking: A Dictionary of Japanese Food. Tokyo: Tuttle Publishing, 1996, s. 64, 85. ISBN 978-4-8053-13350.
  12. Pasiphaea japonica, japanese glass shrimp. University of Michigan, 2014. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
  13. Special Foods of Toyama: Japanese glass shrimp. Visit Toyama, 2015. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).
  14. Krupa Patel, Dorothy Pee: Watasenia scintillans. University of Michigan, 2014. [dostęp 2019-09-23]. (ang.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się