Prefektura Kagawa
prefektura
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Wyspa

Sikoku

Region

Sikoku

Siedziba

Takamatsu

Kod ISO 3166-2

JP-37

Gubernator

Keizō Hamada[1]

Powierzchnia

1877 km²[1]

Populacja (2018)
• liczba ludności


998 000[1]

• gęstość

532 os./km²

Kod pocztowy

760-8570

Adres urzędu:
Kagawa-ken, Takamatsu-shi, Ban-chō 4-1-10
Plan
Plan
Symbole japońskie
Drzewo

oliwka europejska

Kwiat

oliwka europejska

Ptak

hototogisu, kukułka mała (Cuculus poliocephalus)

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Prefektura Kagawa (jap. 香川県 Kagawa-ken)prefektura znajdująca się na wyspie Sikoku (Shikoku) w Japonii. Jej stolicą jest miasto Takamatsu[1].

Geografia

Prefektura Kagawa znajduje się w północno-wschodniej części wyspy Sikoku, na zachodzie graniczy z prefekturą Ehime, na południu z prefekturą Tokushima, od północy jest oblewana wodami Morza Wewnętrznego (Seto-naikai). Góry Sanuki przebiegają wzdłuż południowej granicy[1].

Kagawa jest obecnie powierzchniowo najmniejszą prefekturą w Japonii. Prefektura Osaka była najmniejszą prefekturą dopóki port lotniczy Kansai nie został odzyskany z oceanu na początku lat 90. XX wieku, powiększając swój obszar lądowy. Kagawa jest stosunkowo wąską prefekturą położoną pomiędzy górami wyspy Sikoku i morzem[1].

Z dniem 1 kwietnia 2014 roku 11% całkowitej powierzchni prefektury zostało oznaczone jako obszary chronione, a mianowicie Park Narodowy Seto Naikai oraz Ōtaki-Ōkawa Prefectural Natural Park[2].

Miasta

Miasta prefektury Kagawa:

Miasteczka i wioski

Wyspa Shōdo

Shōdo-shima to ciekawa, relatywnie duża wyspa (153,30 km²) na Morzu Wewnętrznym. Znana jest z:

  • położonej niedaleko portu Tonoshō, malowniczej, niewielkiej (dł. 500 m) mierzei o nazwie Angel Road, która pojawia się w czasie odpływu, łącząc trzy małe wysepki z Shōdo. Mówi się, że pary, które przechodzą nią, trzymając się za ręce, odnajdą wspólne szczęście. Niektórzy zapisują swoje życzenia związane z romansem na małych drewnianych tabliczkach (ema) i wieszają je na gałęzi drzewa, aby życzenia się spełniły[3];
  • produkcji sosu sojowego-przyprawy (shōyu) od 400 lat. Obecnie istnieje około tuzina fabryk usytuowanych pomiędzy portami Kusakabe i Sakate. Muzeum Sosu Sojowego Marukin (Marukin Soy Sauce Museum) zostało utworzone w 1987 roku z okazji 80. rocznicy powstania firmy Marukin Shoyu Co., Ltd. Budynek w stylu gasshō-zukuri (tradycyjny styl japońskiej architektury ze stromym dachem krytym strzechą) został uznany za materialną własność kultury zarejestrowaną w kraju. Można tam zapoznać się z procesem produkcji sosu sojowego, kadziami i narzędziami, które były używane od momentu założenia firmy[4].
  • gaju oliwnego, który stworzono w 1908 roku. Śródziemnomorski klimat wyspy sprawił, że jest to wyjątkowo dogodne miejsce do uprawy oliwek i jest ona czołowym producentem oliwek i oliwy. Stąd przydomek „Olive Island”. Na zboczu wzgórza znajduje się tam Shodoshima Olive Park (Shōdoshima Orību Kōen) z repliką greckiego wiatraka[5].
  • bydła czarnej rasy sanuki (wagyū) karmionego wytłoczynami z oliwek („olive sanuki wagyu”) od ponad 100 lat na wołowinę klasy premium.

Ogród Ritsurin

Ogród Ritsurin („gaj kasztanowy”)[a] w Takamatsu powstał pierwotnie ok. 400 lat temu z części ogrodu należącego do daimyō klanu Satō. W 1642 roku Yorishige Matsudaira (1622–1695) objął domenę Takamatsu i odziedziczył ogród. Klan Matsudaira był właścicielem ogrodu przez 228 lat do 1875 roku, gdy został otwarty dla publiczności jako ogród należący do prefektury. W 1953 roku ogród został oficjalnie uznany przez Krajową Agencję ds. Kultury jako Specjalne Miejsce Pięknego Krajobrazu[6][7].

Ogród obejmuje sześć stawów i trzynaście krajobrazowych wzgórz wraz z aranżacjami skalnymi i szeroką gamą roślin. Sezonowe kwiaty i tysiąc starannie utrzymanych sosen tworzą scenerię, która zmienia się wraz z porami roku. Obecnie rośnie około 1400 sosen, a około 1000 z nich jest starannie przycinanych i pielęgnowanych od ponad 300 lat. Ich wygląd przypomina drzewka bonsai[6].

Wioska Shikoku

Shikoku Mura to skansen znajdujący się u podnóża góry Yashima. W parku na zboczu wzgórza eksponowane są, przeniesione z całej wyspy Sikoku, tradycyjne budynki, warsztaty i konstrukcje, latarnia morska i scena teatru kabuki z miejscami na świeżym powietrzu. Jedną z atrakcji jest most wiszący wykonany z winorośli i drewna, podobny do tych, które można znaleźć w dolinie Iya w sąsiedniej prefekturze Tokushima[8].

Galeria

Zobacz też

Uwagi

  1. Kuri (ritsu) → Kasztan japoński (Castanea crenata).

Przypisy

  1. a b c d e f 日本 地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 135, 214, 215. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. Ministerstwo Ochrony Środowiska: General overview of area figures for Natural Parks by prefecture. [dostęp 2012-07-20]. (jap.).
  3. Around the Island. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  4. Marukin Soy Sauce Museum. Navitime Japan, 2022. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  5. Olive Park. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  6. a b Special Place of Scenic Beauty Ritsurin Garden. Kagawa Prefecture Tourism Association. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).
  7. Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 986. ISBN 4-7674-2015-6.
  8. Shikoku Mura. japan-guide.com, 2022. [dostęp 2022-06-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona Kagawa Prefecture Tourism Association (ang.)
  • Informacja i zdjęcia parku Ritsurin (ang.)
  • Shodoshima Shoyu Association, Historia produkcji (ang.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się