Prefektura Galii (łac. praefectura praetorio Galliarum) – jedna z czterech wielkich jednostek podziału terytorialnego w późnym okresie istnienia cesarstwa rzymskiego.

Prefekturę ustanowiono po śmierci Konstantyna Wielkiego w 337 roku. Prefektura obejmowała, oprócz samej Galii, Germanię, Brytanię, Hiszpanię i Mauretanię.

Prefektura Galii (395 AD)

Po podziale imperium w 395 znalazła się w granicach Zachodu.

Do 407 stolicą było miasto Augusta Treverorum (obecnie Trewir), następnie przeniesiona do Arelate (obecnie Arles).

Prefektura istniała do 477 roku, rok dłużej niż władza cesarska w Rawennie, wówczas władzę nad Galią przejęli Wizygoci. W 510 ostrogocki władca Teodoryk Wielki odtworzył prefekturę na małym fragmencie południowej Galii (Prowansja), którą wraz z Arles, podbił. W 536 jej terytorium zostało zdobyte przez Franków i ostatecznie prefektura została zlikwidowana.

Od 377 prefektura dzieliła się na diecezje:

  • Brytanii (Dioecesis Britanniae)
  • Galii (Dioecesis Galliarum)
  • Septem Provinciae (Dioecesis Viennensis)
  • Hiszpanii (Dioecesis Hispaniae)

Lista znanych prefektów Galii

  • Ambrosius (340)
  • Aconius Catullinus (341)
  • Fabius Titianus (342–350)
  • Vulcacius Rufinus (353-354)
  • Gaius Ceionius Rufius Volusianus (354–355)
  • Honoratus (355–357)
  • Flavius Florentius (ok. 357–360)
  • Nebridius (360–361)
  • Decimius Germaniacus (361)
  • Sallustius (?–363–?)
  • Flavius Claudius Antonius (376–377)
  • Ausonius (377–378, współprefekt od 376)
  • Hesperius (378–380)
  • Flavius Manlius Theodorus (382–383)
  • Evodius (ok. 384–386)
  • Constantius (389)
  • Flavius Vincentius (396–401)
  • Andromachus (ok. 401)
  • Claudius Posthumus Dardanus (ok. 402)
  • Romulianus (404–405)
  • Petronius (402–408) – przeniesienie stolicy prefektury do Arelate w 407
  • Limenius (408)
  • Apollinaris (408)
  • Decimus Rusticus (409–411)
  • Claudius Posthumus Dardanus (412–413)
  • Vicentius (413)
  • Iulius (ok. 414)
  • Agricola (416–418)
  • Exsuperantius (421–424)
  • Amatus (ok. 425)
  • Flavius Aetius (426–ok. 427)
  • Auxiliaris (435-437)
  • Avitus (ok. 439)
  • Florentius (439)
  • Albinus (440)
  • Marcellus (ok. 441–445)
  • Tonantius Ferreolus (450/451–453)
  • Priscus Valerianus (?–456)
  • Paeonius (456–458)
  • Magnus (459–460)
  • Arvandus (464–469)
  • Magnus Felix (ok. 470)
  • Entropius (ok. 471)
  • Polemius (475–477)
  • Petrus Marcellinus Felix Liberius (510–536) - prefekt w czasach wizygockich

Bibliografia

  • Dawid Zołoteńki: Galia u schyłku panowania rzymskiego. Administracja cywilna i wojskowa oraz jej reprezentanci w latach 455–486. Kraków: Towarzystwo Wydawnicze "Historia Iagellonica", 2011, seria: Notus — Scripta Antiqua et Byzantina. ISBN 978-83-62261-34-5.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się