Hiszpania dzieli się na 50 prowincji (provincias), w skład których wchodzi z kolei ponad 8000 podstawowych jednostek administracyjnych – gmin (municipios).
Prowincje mają prawo tworzyć dobrowolne związki w postaci wspólnot autonomicznych. Z prawa tego skorzystały wszystkie prowincje, przy czym niektóre z nich tworzą samodzielne wspólnoty. Obecnie liczba wspólnot autonomicznych wynosi 17.
W ramach prowincji wyspiarskich istnieje dodatkowy podział na poszczególne wyspy. Pozostałe prowincje mogą, ale nie muszą, dzielić się na jednostki niższego rzędu (pośredniego między gminą a prowincją). Określa się je mianem comarek lub mancomunidades de municipios. Sporadycznie obszar comarki może obejmować gminy wchodzące w skład różnych prowincji.
Posiadłości hiszpańskie w Afryce – Ceuta i Melilla – istnieją poza podziałem na prowincje. Są one administrowane bezpośrednio z Madrytu, przy czym ich samorząd posiada więcej kompetencji niż zwykła gmina. Status ten określa się mianem miast autonomicznych (ciudades autónomas).
Obecna pięćdziesięcioprowincjowa struktura jest oparta (z niewielkimi zmianami) na stworzonej w 1833 roku przez Javiera de Burgos. Wspólnotami zaliczanymi do prowincji autonomicznych ze względów historycznych mimo ich pojedynczego składu są: Asturia, Kantabria, La Rioja, Baleary, Madryt, Murcja i Nawarra.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}