ResponseEve, a responsive template by SiGa

Phi (fi, st.gr. φῖ', nw.gr. φι, pisana Φφ lub ϕ) – dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym oznacza liczbę 500.

Dawniej w języku polskim (tj. od XIII do I połowy XVI w.) phi używano do oddania samogłoski nosowej (samogłosek nosowych), ze względu na brak odpowiedniego znaku w alfabecie łacińskim:

• φ („o wąsate”) - występujące w „Kazaniach świętokrzyskich”: Ta sloua pise mφdry Salomon.
• ϕ („o rogate”; zobacz też Ꟁ, oraz znaku zbliżonego do cyrylickiego онъ/onŭ, czyli tzw. „okrągłej omegi” - ѻ) - występujące w „Psałterzu floriańskim”: Slawϕ krolewstwa twego powedzϕ, y mocz twoyϕ molwycz bϕdϕ (Ps 144, 11).^[1]

Użycie jako symbolu

Φ

• używany jako symbol średnicy
• strumień świetlny
• strumień indukcji magnetycznej
• dystrybuanta rozkładu normalnego

φ

• szerokość geograficzna
• funkcja charakterystyczna rozkładu prawdopodobieństwa
• liczba phi
• Funkcja φ (zwana też funkcją Eulera)
• mezon φ
• potencjał elektryczny
• przesunięcie fazowe

Kodowanie

W Unicode litera jest zakodowana:

W LaTeX-u używa się znacznika:

Znak	LaTeX
${\displaystyle \Phi }$	\Phi
${\displaystyle \phi }$	\phi
${\displaystyle \varphi }$	\varphi

Zobacz też

Zobacz hasło phi w Wikisłowniku

Zobacz multimedia związane z tematem: Phi

• lista jednoliterowych skrótów i symboli

Przypisy