Partia Socjaldemokratyczna
Partido Social Democrata
Ilustracja
Państwo

 Portugalia

Skrót

PSD

Lider

Luís Montenegro

Data założenia

6 maja 1974

Ideologia polityczna

chrześcijańska demokracja, konserwatywny liberalizm, konserwatyzm

Poglądy gospodarcze

neoliberalizm, liberalizm klasyczny

Członkostwo
międzynarodowe

Europejska Partia Ludowa

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Europejska Partia Ludowa

Barwy

     pomarańczowy

Obecni posłowie
75/230
Obecni eurodeputowani
6/21
Strona internetowa
Portugalia
Godło Portugalii
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Portugalii

Wikiprojekt Polityka

Partia Socjaldemokratyczna (port. Partido Social Democrata, PSD) – portugalska partia centrowo-prawicowa, reprezentująca nurty chadecki, konserwatywno-liberalny i konserwatywny, członek Europejskiej Partii Ludowej. Ugrupowanie rządziło lub współrządziło Portugalią w latach 1979–1995 i 2002–2005. Od 21 czerwca 2011 partia, w wyniku wygranych wyborów do kolejnych w 2015 roku ponownie była ugrupowaniem współrządzącym. Współtworzyła centroprawicowy pierwszy rząd Pedra Passosa Coelho.

Podstawowe fakty

Nazwa ugrupowania jest myląca i nie odnosi się do ideologii socjaldemokracji. Ugrupowanie zostało założone jako centrolewicowe, obecnie jest to partia centroprawicowa. W 1996 opuściło Międzynarodówkę Liberalną, a od końca lat 90. jego przedstawiciele w Parlamencie Europejskim zasiadają w Europejskiej Partii Ludowej (wcześniej PSD należała do Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów). Członek PSD i były premier z jej ramienia José Manuel Durão Barroso w latach 2004–2014 był przewodniczącym Komisji Europejskiej. Partia wydaje własny tygodnik „Povo Livre” (Wolny Lud). Pierwszy numer gazety ukazał się 13 sierpnia 1974.

Historia

Początki

PSD powstała po rewolucji goździków 6 maja 1974, kiedy to Francisco Sá Carneiro, Francisco Pinto Balsemão i Joaquim Magalhães Mota publicznie ogłosili utworzenie ugrupowania nazywanego wówczas PPD – Ludowa Partia Demokratyczna (port. Partido Popular Democrático, PPD). Pierwsze spotkanie członków PPD miało miejsce w Pavilhão dos Desportos (Salonie Sportu) w Lizbonie 25 października 1974, a miesiąc później odbył się pierwszy oficjalny kongres partyjny. 17 stycznia 1975 6,3 tys. podpisów wysłano do Sądu Najwyższego w celu zarejestrowania partii, co zostało uczynione 8 dni później.

W rządzie i w opozycji

PSD brała udział w wielu gabinetach, które rządziły Portugalią po rozpoczęciu procesu transformacji. W tym czasie powstawały instytucje demokratyczne. W 1979 PSD utworzyła koalicję wyborczą wraz z Centrum Socjalno-Demokratycznym i innymi mniejszymi partiami znaną jako Sojusz Demokratyczny (AD). AD zwyciężyła w wyborach parlamentarnych w końcu 1979, a lider PSD Francisco Sá Carneiro został premierem. Koalicja zwiększyła swój stan posiadania w parlamencie w wyniku przyspieszonych wyborów w 1980, ale pasmo sukcesów zakończyła śmierć premiera Sá Carneiro w katastrofie lotniczej 4 grudnia 1980. Francisco Pinto Balsemão przejął przywództwo zarówno w PSD, jak i w AD, zostając także premierem. Nie miał jednak charyzmy swojego poprzednika i nie potrafił przyciągnąć do partii masowego poparcia.

AD zostało rozwiązane w 1983, a w wyborach parlamentarnych w tym roku PSD przegrała z Partią Socjalistyczną. Jednak socjalistom brakowało sporo głosów do osiągnięcia większości, uformowali więc wielką koalicję znaną jako Blok Centrowy, w skład której weszła także PSD. Wielu prawicowych członków partii włączając w to Aníbala Cavaco Silvę sprzeciwiało się takiej polityce kierownictwa. Kiedy więc Cavaco Silva został liderem partii 2 lipca 1985 wyprowadził PSD z koalicji z socjalistami.

Partia odniosła zwycięstwo w wyborach z 1985, jednak nie uzyskała bezwzględnej większości głosów. Pomimo tego Cavaco Silva został premierem. Zmniejszenie podatków przez jego rząd i liberalizacja gospodarcza zapewniły Portugalii kilka lat wzrostu ekonomicznego. Przedterminowe wybory, które odbyły się w 1987, zapewniły PSD zwycięstwo. Partia uzyskała 50.2% głosów, co przełożyło się na 148 miejsc w parlamencie (na 250). Po raz pierwszy jedna partia portugalska uzyskała większość bezwzględną w wyborach parlamentarnych i dzięki temu mogła samodzielnie sprawować rządy. Kolejne wybory w 1991 PSD wygrała prawie tak samo łatwo, jednak rosnące bezrobocie spowodowało spadek popularności Cavaco Silvy. Partia przegrała wybory w 1995 i 1999, oddając na 7 lat ster rządów socjalistom.

Powrót do władzy miał miejsce w 2002, jednak zwycięstwo nie okazało się zupełnym, ponieważ partia musiała dobrać sobie koalicjanta – została nim Partia Ludowa. Barroso został premierem, jednak po dwóch latach zrezygnował z tej funkcji aby objąć stanowisko szefa Komisji Europejskiej. Jego miejsce zajął Pedro Santana Lopes.

Podczas wyborów z 20 lutego 2005 Santana Lopes poprowadził partię do największej klęski od czasu 1983. PSD utraciła 12% głosów, zdobywając tylko 72 mandaty, a tracąc 30. Jej rywalka Partia Socjalistyczna uzyskała absolutną większość parlamentarną. Od 2006 poparcie dla PSD zaczyna wzrastać: w wyborach prezydenckich jej były przewodniczący Aníbal Cavaco Silva odniósł zwycięstwo w pierwszej turze. W wyborach do Parlamentu Europejskiego z 2009 partia zajęła pierwsze miejsce wygrywając w większości regionów i zdobywając w skali całego kraju nieco ponad milion głosów i 31,71%, co zapewniło jej 8 mandatów w Strasburgu[1]. W wyniku wyborów z 2011 PSD – po sześciu latach spędzonych w opozycji – powróciła do władzy. Jej działacze współtworzą pierwszy rząd Pedra Passosa Coelho.

Poparcie w wyborach

Wyniki w wyborach parlamentarnych[2]
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty (Zgromadzenie Narodowe) Zmiana
1976 25,23% 73
1979 ? ? ? ?
1980 ? ? ? ?
1983 27% ? 75 ?
1985 29,87% 2,87 88 13
1987 50,22% 20,73 148 60
1991 50,60% 0,38 135 13
1995 34,12% 16,48 88 47
1999 32,32% 1,7 83 5
2002 40,15% 8,65 105 24
2005 28,70% 11,45 75 30
2009 29,09% 0,39 81 6
2011 38,65% 9,56 108 27
2015* 36,86% 1,79 89 19
2019 27,8% 9,06 79 10
2022 29,1% 1,3 77 2

* Jako koalicja Portugalia Naprzód wraz z Partią Ludową

Liderzy

Premierzy

Prezydenci

Przypisy

  1. Resultados oficiais. europeias2009.mj.pt. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)]..
  2. IPU PARLINE database: PORTUGAL, election archives.

Linki zewnętrzne

  • Strona oficjalna partii (port.)

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się