Darbo partija
Ilustracja
Państwo

 Litwa

Skrót

DP

Lider

Andrius Mazuronis

Data założenia

2003

Ideologia polityczna

centryzm
socjalliberalizm

Viktor Uspaskich – założyciel partii

Partia Pracy (lit. Darbo partija, DP) – litewska partia polityczna, działająca od 2003, będąca ugrupowaniem centrowym i socjalliberalnym[1].

Historia

Ugrupowanie zostało założone w 2003 z inicjatywy Viktora Uspaskicha, urodzonego w Rosji milionera i niezależnego posła na Sejm.

Po raz pierwszy swoje listy Partia Pracy wystawiła w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004. DP zajęła w nich pierwsze miejsce z wynikiem 30,2% głosów, co przyniosło jej pięć mandatów eurodeputowanych, którzy wstąpili do frakcji Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy. DP dołączyła do Partii Europejskich Liberałów, Demokratów i Reformatorów[2].

Partia wygrała także wybory parlamentarne w październiku tego samego roku, zdobywając 28,44% głosów i 39 ze 141 miejsc w Sejmie[3].

DP przystąpiła do nowej koalicji rządowej, obejmując pięć tek ministerialnych. Viktor Uspaskich został w gabinecie Algirdasa Brazauskasa ministrem gospodarki. W połowie 2005 podał się do dymisji, składając też mandat poselski. Doszło do tego po pojawieniu się podejrzenia wykorzystywania swojej pozycji do promowania powiązanej z jego rodziną prywatnej firmy. Wkrótce kolejne zarzuty związane z nadużyciami finansowymi zaczęto wysuwać pod adresem innych przywódców Partii Pracy, co doprowadziło do jej wyjścia z koalicji w czerwcu 2006, a także do dymisji premiera[4]. Ugrupowanie opuściło kilkunastu posłów (m.in. Viktoras Muntianas), z których większość współtworzyła nowe stronnictwo pod nazwą Partia Demokracji Obywatelskiej. Viktor Uspaskich zrezygnował z kierowania partią (zastąpił go deputowany Kęstutis Daukšys), jednak po niespełna roku powrócił na stanowisko przewodniczącego.

W 2007 DP odnotowała przeciętne wyniki w wyborach samorządowych, uzyskując w skali kraju 111 mandatów[5]. W 2008 na potrzeby wyborów parlamentarnych część działaczy powołała nowe ugrupowanie, Partię Laburzystów (Leiboristų partija), z którą Partia Pracy stworzyła koalicję wyborczą.

W wyborach tych lista uzyskała 8,99% głosów i zdobyła 10 mandatów (8 z listy wyborczej i 2 w okręgach większościowych)[6]. W 2011 wprowadziła do samorządów 165 radnych[7]. W tym samym roku dołączyło do niej ugrupowanie Nowy Związek (Socjalliberałowie) Artūrasa Paulauskasa[8]

W 2012 ugrupowanie wygrało w okręgu większościowym (19,82% głosów i 17 mandatów)[9], 12 jego przedstawicieli uzyskało mandaty w okręgach większościowych. Partia zawiązała następnie koalicję z LSDP, AWPL oraz partią Porządek i Sprawiedliwość, współtworząc rząd Algirdasa Butkevičiusa, który rozpoczął urzędowanie 13 grudnia 2012[10]. W 2013 DP zasilili działacze Partii Chrześcijańskiej Gediminasa Vagnoriusa, a formalną przewodniczącą ugrupowania została Loreta Graužinienė.

W 2015 laburzyści utracili część samorządowej reprezentacji – otrzymali 145 mandatów radnych[11]. Skutkowało to rezygnacją przewodniczącej Partii Pracy z tego stanowiska – zastąpił ją Valentinas Mazuronis[12], który ustąpił w 2016, gdy partia nie przekroczyła progu wyborczego do Sejmu[13].

W wyborach w 2016 ugrupowanie dostało 4,68% głosów[14], wprowadziło 2 swoich przedstawicieli w okręgach jednomandatowych. W grudniu tegoż roku nową przewodniczącą Partii Pracy została Živilė Pinskuvienė[15]. W 2017 po jej odejściu z partii tymczasowym przewodniczącym został Šarūnas Birutis[16]. W kwietniu 2018 na stanowisko przewodniczącego powrócił Vikor Uspaskich[17].

W 2019 Partia Pracy z własnych list wprowadziła 60 radnych do litewskich samorządów[18]. W wyborach w 2020 DP przekroczyła próg wyborczy – otrzymała 9,43% głosów. Wprowadziło 10 przedstawicieli do Sejmu (9 z listy krajowej i 1 w okręgu jednomandatowym)[19]. We wrześniu 2022 funkcję przewodniczącego DP objął Andrius Mazuronis[20]. W wyborach lokalnych w 2023 mandaty radnych uzyskało 46 kandydatów partii[21].

Poparcie w wyborach

Wyniki w wyborach parlamentarnych
Wybory Poparcie (lista krajowa) Zmiana punktów procentowych Lista krajowa Zmiana Okręgi jednomandatowe Zmiana Suma
2004 28,44% – 22 – 17 – 39
2008[22] 8,99% –19,45 8 –14 2 –15 10
2012 19,82% +10,83 17 +9 12 +10 29
2016 4,68% –15,14 0 –17 2 –10 2
2020 9,43% +4,75 9 +9 1 –1 10
Wyniki w wyborach do Parlamentu Europejskiego
Wybory Poparcie Zmiana punktów procentowych Mandaty Zmiana L. miejsc dla Litwy
2004 30,2% – 5 – 13
2009 8,8% –21,4 1 –4 12
2014 12,8% +4,0 1 – 11
2019[23] 9,0% –3,8 1 – 11
Wyniki w wyborach prezydenckich
Wybory Kandydat Głosowanie Poparcie
2009
 Loreta Graužinienė I tura 3,61%
2014
 Artūras Paulauskas I tura 12,02%

Przypisy

  1. ↑ Parties and Elections in Europe: Lithuania. parties-and-elections.eu. [dostęp 2019-07-07]. (ang.).
  2. ↑ Liberals gain seats in Lithuania. aldeparty.eu, 13 października 2020. [dostęp 2021-01-27]. (ang.).
  3. ↑ Sejm litewski – Wybory 2004. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  4. ↑ Litewski parlament odrzucił kandydata na premiera. wyborcza.pl, 21 czerwca 2006. [dostęp 2018-03-26].
  5. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2007. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  6. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2008. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  7. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2011. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  8. ↑ Naujosios sąjungos suvažiavime nutarta jungtis su Darbo partija. delfi.lt, 18 czerwca 2011. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  9. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  10. ↑ Sejm zatwierdził program rządowy. delfi.lt, 13 grudnia 2012. [dostęp 2018-03-26].
  11. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2015. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  12. ↑ Darbo partijos pirmininku tapo V. Mazuronis. lrt.lt, 30 maja 2015. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  13. ↑ Atsistatydina Darbo partijos pirmininkas V. Mazuronis. delfi.lt, 10 października 2016. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  14. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  15. ↑ Darbo partijos pirmininke tapo Ž. Pinskuvienė. delfi.lt, 11 grudnia 2016. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  16. ↑ Ingrida Steniulienė: Darbo partijos pirmininko rinkimai perkeliami į balandį. diena.lt, 9 lutego 2018. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
  17. ↑ Tomasz Otocki: Wiktor Uspaskich powraca na stanowisko szefa Partii Pracy. przegladbaltycki.pl, 17 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-18].
  18. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-03-04]. (lit.).
  19. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2020-10-26]. (lit.).
  20. ↑ Darbo partijos pirmininku išrinktas Andrius Mazuronis. darbopartija.lt, 4 września 2022. [dostęp 2022-09-08]. (lit.).
  21. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2023. [dostęp 2023-03-19]. (lit.).
  22. ↑ Koalicja Partii Pracy i Młodych
  23. ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-27]. (lit.).

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona partii. [dostęp 2018-03-26]. (lit.).
Partie polityczne Litwy

Flaga Litwy

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się