Panteon
Symbol zabytku nr rej. PA00088420
Ilustracja
Państwo

 Francja

Miejscowość

Paryż

Typ budynku

zdesakralizowany kościół

Styl architektoniczny

neoklasycyzm

Architekt

Jacques Germain Soufflot

Wysokość całkowita

83 m

Rozpoczęcie budowy

1758

Ukończenie budowy

1789

Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, w centrum znajduje się punkt z opisem „Panteon”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Panteon”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Panteon”
Ziemia48°50′46″N 2°20′45″E/48,846111 2,345833
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Bryła Panteonu

Panteon (fr. Panthéon) – budowla w Dzielnicy Łacińskiej w Paryżu, wzniesiona pod koniec XVIII wieku jako kościół pod wezwaniem świętej Genowefy. Od 1885 roku pełni rolę mauzoleum wybitnych Francuzów.

Historia

Król Ludwik XV przysiągł wznieść świątynię ku czci świętej Genowefy, patronki Paryża, w miejscu wczesnochrześcijańskiego kościoła zbudowanego w VI wieku[1] w zamian za przywrócenie zdrowia. Realizacja tego przedsięwzięcia spadła na markiza Marigny, który na architekta wybrał swojego znajomego, Jacques’a Germaina Soufflota. Fundamenty pod tę monumentalną świątynię położono w roku 1758, ale ostateczne ukończenie zostało wykonane przez ucznia Soufflota, Jeana-Baptiste’a Rondeleta w roku 1789.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Pochowani w paryskim Panteonie.

Kościół został przekształcony w świecką budowlę przez architekta i masona Antoine Chrysostome'a Quatremère de Quincy[2]. Od czasów rewolucji francuskiej jest miejscem spoczynku wielu sławnych Francuzów i Francuzek. W krypcie Panteonu znajdują się m.in. grobowce: marszałka Jeana Lannesa, generała Saint-Hilaire’a, filozofów Voltaire’a i Jeana-Jacques’a Rousseau, polityków Honoré Mirabeau i Jeana Jaurèsa, pisarzy Alexandre’a Dumasa, Victora Hugo i Émile’a Zoli, twórcy pisma dla niewidomych Louisa Braille’a, fizyków Paula Langevina, Pierre’a Curie i Marii Skłodowskiej-Curie, chemika Marcelina Berthelota, generała François Marceau, przywódcy ruchu oporu z czasów II wojny światowej Jeana Moulina, gubernatora Félixa Éboué. Dwukrotnie próbowano Panteonowi przywrócić funkcję religijną, lecz w roku 1885 ostatecznie przeznaczono go na mauzoleum.

Architektura

Panteon jest neoklasycystyczną budowlą na planie krzyża greckiego z kopułą centralną i czterema spłaszczonymi kopułami bocznymi oraz z kolumnowym portykiem wejściowym. Uważa się, że jest on wzorowany na Panteonie rzymskim.

Przypisy

  1. ↑ Martina Padberg: Sztuka i Architektura – Paryż. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk Sp. z o.o., 2009, s. 279. ISBN 978-3-7588-903-1.
  2. ↑ Laurent Kupferman, Emmanuel Pierrat: Le Paris des Francs-Maçons. Paryż: Éditions Cherche Midi, 2013, s. 69. ISBN 978-2-7491-2951-8.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się