Podczas igrzysk w 1924, startując w 5 konkurencjach biegowych zdobył 5 złotych medali. Swe zwycięstwa na 1500 m i 5000 m odniósł w odstępie zaledwie 26 minut, ustanawiając na obu dystansach nowe rekordy olimpijskie (1500 m – 3:53.6 s. oraz 5000 m – 14:31.2 s.).
Nurmi był wielokrotnym rekordzistą świata w biegach 1,5–20 km. Przed igrzyskami w 1932 został zdyskwalifikowany za przekroczenie ówczesnych przepisów o amatorstwie sportowców, a podczas Igrzysk olimpijskich 1952 w Helsinkach został zrehabilitowany i dostąpił zaszczytu zapalenia znicza olimpijskiego. Paavo Nurmi był jednym z najlepszych biegaczy w historii lekkoatletyki, był także pierwszym sportowcem, któremu za życia wystawiono pomnik (na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach). Legenda głosi, że ścigał się z pociągami i potrafił przybiec szybciej niż pociąg relacji Helsinki – Turku.
↑Jerzy Kwiatkowski: Dwudziestolecie międzywojenne. Wyd. III - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 117, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13851-6.
Paavo Nurmi zapala znicz olimpijski w Helsinkach w 1952
↑ abcdefghijklmNajlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach występują też zawodnicy z innych krajów
W latach 1899–1931, bieg rozgrywano na dystansie dwóch mil (3 218 metra), 1933–1939 – 5000 metrów, 1932, 1940–1986 – trzech mil (4 827 metrów). Od 1987 bieg odbywa się na dystansie 3000 metrów, a od 2015 w lata nieparzyste na dystansie trzech mil.
.jpg)
