476–493 | |
Język urzędowy | |
---|---|
Stolica | |
Ustrój polityczny | |
Głowa państwa | |
Waluta | |
Data powstania |
4 września 476 |
Data likwidacji |
15 marca 493 |
Religia dominująca | |
Państwo Odoakra, in. Królestwo Italii (łac. Regnum Italiæ) – królestwo powstałe w 476 w wyniku upadku cesarstwa zachodniorzymskiego (476) na terenie dawnej Diecezji Italijskiej (wcześniej "bezprowincjonalnej" metropolii imperium)[1], oprócz niej obejmowało również ziemie dawnych rzymskich prowincji: Ilirii, Noricum, Recji.
Wódz rzymski Odoaker stanął na czele spisku wojska i 23 sierpnia 476 został obwołany królem barbarzyńskich oddziałów zbrojnych w Italii. 4 września 476 zdetronizował ostatniego cesarza zachodniorzymskiego Romulusa Augustulusa. W 480 odesłał insygnia cesarskie do Konstantynopola, cesarzowi Zenonowi na znak, że czuje się zależny od władzy cesarzy wschodniorzymskich. W zamian zażądał przyznania mu tytułu patrycjusza. Cesarz Zenon odpowiedział, że Odoaker musi przedłożyć swoje żądania byłemu cesarzowi Juliuszowi Neposowi i przywrócić mu tron cesarstwa zachodniorzymskiego. W liście Zenon zwracał się do Odoakra tytułując go patrycjuszem, tak więc Odoaker uznał, że osiągnął swój cel, czyli podstawę do formalnego sprawowania władzy w Italii jako reprezentant cesarzy wschodniorzymskich. Dla podkreślenia tej sytuacji wybijał na podległym sobie terytorium monety z wizerunkami cesarzy wschodniorzymskich, a nawet przebywającego w Dalmacji cesarza Neposa. Po śmierci Neposa (480) włączył Dalmację do rządzonego przez siebie państwa. Następnie zdobył Sycylię pokonując Wandalów.
Kolejne sukcesy Odoakra w walce z plemionami Rugiów zaniepokoiły cesarza Zenona, który wykorzystując pretekst skargi syna zabitego przez Odoakra króla Rugiów zachęcił króla Ostrogotów Teodoryka do zaatakowania Italii. 28 sierpnia 489[2] wojska Odoakra przegrały bitwę nad rzeką Isonzo, w wyniku czego Teodoryk opanował północne Włochy. Odoaker bronił się jeszcze do marca 493 w dobrze ufortyfikowanej Rawennie. W wyniku zawartego ostatecznie porozumienia obaj wodzowie mieli sprawować władzę wspólnie. Po kilku dniach Odoaker został jednak razem z żoną, bratem Onuflem i synem Telą zamordowany przez swego rywala podczas uroczystej uczty. Całość terytorium państwa weszła w skład państwa Ostrogotów.
Odoaker zachował całą rzymską armię i administrację. Stosowano także nadal rzymskie prawo.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.