nr rej. 469 z 1.07.1965 | |
Pałac Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
plac Bankowy 3/5 |
Typ budynku | |
Ukończenie budowy |
1823–1825 |
Zniszczono |
1939 |
Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°14′35″N 21°00′03″E/52,243056 21,000833 |
Pałac Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu – pałac znajdujący się przy placu Bankowym 3/5 w Warszawie, wzniesiony w latach 1823–1825 dla Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Obecnie siedziba Prezydenta m.st. Warszawy oraz Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego.
Pałac został wzniesiony w latach 1823–1825 w stylu klasycystycznym w wyniku przebudowy barokowego pałacu Leszczyńskich dla Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu Królestwa Polskiego. Składa się z korpusu głównego oraz dwóch skrzydeł z jońskimi kolumnadami od strony placu[1]. W tympanonie znajduje się płaskorzeźba Pawła Malińskiego przedstawiająca Minerwę, Merkurego i Jazona oraz alegorie Wisły i Bugu[1].
W latach 1829–1831 w gmachu jako aplikant Komisji pracował Juliusz Słowacki[2]. Upamiętniają go popiersie oraz tablica pamiątkowa na półpiętrze korpusu głównego[1].
W dwudziestoleciu międzywojennym gmach, po adaptacji dokonanej w latach 1919–1921 przez Mariana Lalewicza, wraz z sąsiednim pałacem Ministra Skarbu był siedzibą Ministerstwa Skarbu (z adresem ul. Rymarska 3/5)[3][4].
Pałac został zniszczony przez niemieckie lotnictwo we wrześniu 1939. Odbudowano go w latach 1950–1954 z przeznaczeniem dla Prezydium Stołecznej Rady Narodowej[5].
Obecnie w budynku mieści się siedziba Prezydenta m.st. Warszawy i biura Urzędu m.st. Warszawy oraz Mazowiecki Urząd Wojewódzki. Miasto zajmuje ok. 15% powierzchni pałacu[6]. Gabinety prezydenta miasta i wojewody mazowieckiego znajdują się na pierwszym piętrze korpusu głównego gmachu. Jest on połączony z sąsiednim pałacem Ministra Skarbu, a oba budynki posiadają wspólny adres.
9 kwietnia 2016 na dziedzińcu pałacu odsłonięto głaz z tablicą upamiętniającą Lecha Kaczyńskiego autorstwa Józefa Henryka Helińskiego[7]. Upamiętnienie wzbudziło kontrowersje, gdyż na ustawienie głazu nie uzyskano zgody stołecznego konserwatora zabytków, a fragment inskrypcji na tablicy zakwestionował sekretarz Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa Andrzej Kunert[8].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.