| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
21 stycznia 1862 |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Michael Lohscheller |
| Udziałowcy |
Stellantis (100%) |
| Zatrudnienie |
37 000 (wrzesień 2017) |
| Strona internetowa | |
Opel Automobile GmbH – niemiecki producent samochodów osobowych, sportowych i dostawczych z siedzibą w Rüsselsheim am Main działający od 1862 roku[1]. Należy do międzynarodowego koncernu Stellantis.
W 1862 roku niemiecki przemysłowiec Adam Opel w swojej rodzinnej miejscowości Rüsselsheim skonstruował swoją pierwszą maszynę do szycia. Za oficjalny dzień rozpoczęcia działalności przedsiębiorstwa uważa się 21 stycznia 1862 roku. W 1884 roku rozpoczęto prace nad konstrukcją pierwszego, własnego roweru, który ostatecznie wprowadzony został do produkcji w 1886 roku. W 1895 roku po śmierci założyciela przedsiębiorstwa, kierownictwo przejęła żona Adama Opla wraz z pięcioma synami, którzy zwrócili uwagę na szybko rozwijający się przemysł samochodowy[2].
_at_Schaffen-Diest_(2014).JPG)
.jpg)
.jpg)
_%E2%80%93_Frontansicht,_23._Mai_2013,_Heiligenhaus.jpg)
W 1899 roku podpisana została umowa z Friedrichem Lutzmannem – producentem podwozi z Dessau. W tym samym roku ruszyła produkcja pierwszego samochodu osobowego marki Opel o nazwie System Lutzmann, który napędzany był silnikiem spalinowym o mocy 4 KM, który maksymalnie rozpędzić się mógł do prędkości 20 km/h. Wyprodukowanych zostało 11 egzemplarzy pojazdu[2].
W 1901 roku podpisana została umowa z francuskim konstruktorem Alexandrem Darracq, która zaowocowała powstaniem modelu 9PS. Rok później podczas targów motoryzacyjnych w Hamburgu zaprezentowano model 10/12PS[2]. W 1903 roku z fabryki wypuszczony zostaje samochód napędzany spalinowym, czterocylindrowym silnikiem oraz rozpoczęto produkcję motocykli. Pierwszy z nich wyposażony został w silnik o mocy 2 KM[2].
W 1909 roku zaprezentowany został model 4/8PS znany potocznie jako „Doktorwagen”, który napędzany był czterocylindrowym silnikiem spalinowym o pojemności 1128 cm³ i mocy 8 KM. W 1912 roku w wyniku pożaru spłonęła fabryka maszyn do szycia w Rüsselsheim. Na zgliszczach spalonej fabryki odbudowany został zakład koncentrujący się na produkcji pojazdów. Z uwagi na wybuch I wojny światowej przedsiębiorstwo skoncentrowało się na produkcji pojazdów ciężarowych, ale nie zaprzestało całkowicie produkcji aut osobowych, dzięki czemu zaprezentowano model 18/50PS, który napędzał pierwszy w historii przedsiębiorstwa sześciocylindrowy silnik spalinowy o pojemności 4,7 l. Po zakończeniu działań wojennych produkcję skoncentrowano na motocyklach oraz wznowiona została produkcja rowerów[2].
Pierwszym powojennym pojazdem przedsiębiorstwa był model 8/25PS, którego prezentacja miała miejsce w 1921 roku. Był to pierwszy model przedsiębiorstwa produkowany seryjnie, na taśmie, podobnie jak w amerykańskim koncernie Ford Motor Company. W tym samym czasie zbudowany został model 4/12PS, którego masowa produkcja sprawiła, że auto dzięki niskiej cenie trafić mogło do szerszego grona klientów.
Pod koniec lat 20. XX wieku Opel posiadał 37,5% udziałów w rynku motoryzacyjnym w Niemczech i stał się największym narodowym producentem pojazdów[3]. W 1929 roku rodzina Opla sprzedała większościowy pakiet akcji amerykańskiemu koncernowi motoryzacyjnemu General Motors za kwotę 33,362 mln USD[4]. Dzięki temu zabiegowi utworzony został specjalny bank marki Opel, który ułatwić miał zakup pojazdów na kredyt[2]. W 1931 roku GM wykupiło pozostałe 20% akcji spółki[5]. Po wcieleniu przedsiębiorstwa do General Motors zbudowana została seria 1.8 litre, która otrzymała silnik o pojemności 1730 cm³ i mocy 32 KM. Auto zaprojektowane zostało w Stanach Zjednoczonych, a produkowane było w Niemczech. Jednocześnie, w 1935 roku wybudowano nową fabrykę samochodów ciężarowych Blitz w Brandenburgu, która stała się największą fabryką ciężarówek w Niemczech obok Forda[5].
W 1935 roku zaprezentowano model Olympia, który był pierwszym niemieckim pojazdem z integralną i całkowicie stalową ramą i nadwoziem. Rok później wprowadzony został model Kadett, którego do 1940 roku zbudowano 107 tysięcy egzemplarzy. W 1937 roku zaprezentowano luksusowy model Admiral z silnikiem spalinowym o pojemności 3,6 l i mocy 75 KM wyposażonym w górnozaworowy rozrząd. Ostatnim modelem wprowadzonym na krótko przed wybuchem II wojny światowej był model Kapitän[2].
Podczas II wojny światowej przedsiębiorstwo zajmowało się przede wszystkim produkcją 3-tonowej ciężarówki Blitz, która stanowiła podstawowy samochód ciężarowy średniej ładowności Wehrmachtu[5] oraz produkcją na potrzeby przemysłu zbrojeniowego. Z powodu alianckich nalotów częściowo zniszczona została fabryka w Rüsselsheim, a całkowicie zakład w Brandenburgu. Z uwagi na wielkie szkody, koncern nie mógł od razu po wojnie rozpocząć produkcji aut, a poza tym część technologii w ramach odszkodowań wojennych znalazła się w rękach ZSRR (na podstawie Opla Kadetta rozpoczęto tam produkcję Moskwicza)[2].
W 1947 roku wznowiona została produkcja modelu Olympia, a rok później wprowadzony został zupełnie nowy model Admiral. W 1962 roku wznowiona została produkcja modelu Kadett, którego część produkcji przeniesiono do nowo wybudowanej fabryki w Bochum[2]. W 1982 roku rozpoczęta została budowa fabryki zlokalizowanej w hiszpańskiej Saragossie, w której do produkcji wprowadzony został model Corsa.
10 września 2009 roku akcje Opla podzielone zostały pomiędzy Sbierbank Rossii, który objął 27,5% udziałów w Oplu, a Magnę, której przypadło także 27,5% udziałów. 35% udziałów zachował General Motors, natomiast pozostałe 10% udziałów podzielono pomiędzy pracowników przedsiębiorstwa.
4 listopada 2009 roku media poinformowały, że General Motors, po wielu miesiącach spekulacji w sprawie sprzedaży przynoszącego ciągłe straty Opla, zdecydował się nie sprzedawać przedsiębiorstwa. W związku z tą decyzją GM zobowiązał się do zwrotu 1,5 mld euro wsparcia finansowego, które uzyskał dla Opla od niemieckiego rządu[6]. Od 1999 r. Opel/Vauxhall nie wypracowały zysku, a w latach 2000-2017 przyniosły GM ok. 20 mld USD strat[7].
6 marca 2017 roku, po trwających miesiąc negocjacjach, w których brał udział m.in. rząd Republiki Federalnej Niemiec, niemieckie związki zawodowe, rząd Republiki Francuskiej oraz zarządy koncernów PSA oraz General Motors, amerykański koncern po 88-latach nieprzerwanego bycia właścicielem przedsiębiorstwa sprzedał Opla oraz powiązanego z nim Vauxhalla oraz 12 należących do nich zakładów produkcyjnych francuskiemu koncernowi Groupe PSA za kwotę 2,3 mld euro[8]. W styczniu 2021 roku, w wyniku fuzji Groupe PSA z FCA, Opel ponownie zmienił właściciela, wchodząc w skład międzynarodowego konglomeratu Stellantis.
| Modele w produkcji | |
|---|---|
| Modele koncepcyjne |
|
| Modele historyczne |
|
| Przedsiębiorstwa |
| ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Powiązane tematy |
| ||||||||||||||||
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
