Obwód | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba | |||||
Kod ISO 3166-2 |
UA-51 | ||||
Przewodniczący ODA | |||||
Powierzchnia |
33 310 km² | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności |
| ||||
Numer kierunkowy |
+380-48 | ||||
Kod pocztowy |
65000-68999 | ||||
Tablice rejestracyjne |
BH; НН | ||||
Adres urzędu: 65032 Odessa, Prospekt Szewczenki 4
| |||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
Liczba rejonów |
7 | ||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||
Strona internetowa |
Obwód odeski (ukr. Одеська область) – jeden z 24 obwodów Ukrainy. Leży w południowej części Ukrainy, na zachodzie i południowym zachodzie graniczy z Mołdawią i Rumunią, na północy z obwodem winnickim i obwodem kirowohradzkim, na wschodzie z obwodem mikołajowskim.
Obwód leży na terenie zachodniego Jedysanu, Budziaku i na południowo-wschodnich krańcach Podola. Stolicą obwodu jest Odessa.
W starożytności mieściły się tu greckie kolonie Tyras, Nikonion, Isiaka i Istrian (obie ostatnie na terenie dzisiejszej Odessy). Północne ziemie obwodu (historyczne Pobereże) leżały w granicach Polski do II rozbioru w 1793 roku.
W dwudziestoleciu międzywojennym zachodnia część (37% terytorium) obwodu, czyli Budziak, znajdowała się w granicach Rumunii - częścią Rumunii był też wtedy Obwód czerniowiecki.
30 maja 2015 roku gubernatorem został były prezydent Gruzji Micheil Saakaszwili, naturalizowany na Ukraińca przez Petro Poroszenkę, prezydenta Ukrainy[2].
Skład narodowościowy obwodu w 2001 roku[3]:
Większość spośród żyjących w obwodzie Polaków mieszka w Odessie (2,1 tys.).
Lista największych miast obwodu oraz ich skład narodowościowy w 2001 roku (dane ze spisu powszechnego):
miasto | populacja (2016)[4] |
region historyczny |
najliczniejsze narodowości | |
---|---|---|---|---|
1. | Odessa | 1 010 848 | Jedysan | Ukraińcy (61,6%), Rosjanie (29%), Bułgarzy (1,3%) |
2. | Izmaił | 72 178 | Budziak | Rosjanie (43,7%), Ukraińcy (38%), Bułgarzy (10%) |
3. | Czarnomorsk | 59 825 | Jedysan | Ukraińcy (66,5%), Rosjanie (28,5%), Białorusini (1,1%) |
4. | Białogród nad Dniestrem | 50 131 | Budziak | Ukraińcy (62,9%), Rosjanie (28,2%), Bułgarzy (3,7%) |
5. | Podilśk | 40 582 | Jedysan | Ukraińcy (82,2%), Rosjanie (10,3%), Mołdawianie (5,1%) |
6. | Jużne | 32 154 | Jedysan | Ukraińcy (65,9%), Rosjanie (29%), Białorusini (1,1%) |
7. | Kilia | 20 060 | Budziak | Ukraińcy (48,6%), Rosjanie (35,4%), Mołdawianie (9,8%) |
8. | Reni | 18 965 | Budziak | Mołdawianie (50%), Ukraińcy (17,5%), Rosjanie (15,5%) |
9. | Bałta | 18 955 | Jedysan/Podole | Ukraińcy (86%), Rosjanie (10%), Mołdawianie (2%) |
10. | Rozdilna | 18 015 | Jedysan | |
11. | Bołgrad | 15 423 | Budziak | |
12. | Arcyz | 14 859 | Budziak | |
13. | Wełykodołynśke[a] | 13 543 | Jedysan | |
14. | Owidiopol[a] | 11 950 | Jedysan | |
15. | Bielajewka | 11 873 | Jedysan |
W czasach panowania polskiego Bałta (wówczas Józefgród) i Sawrań były prywatnymi miastami szlacheckimi Lubomirskich. Miasto Bołgrad zostało założone przez Bułgarów i pozostaje ich głównym ośrodkiem w regionie.
Bałta w latach 1924–1928 i Podilśk (wówczas Birzuła) w latach 1928–1929 były stolicami Mołdawskiej ASRR.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.