OSV (z ang. Object Subject Verb) – bardzo rzadki typ języka, w którym zdanie zaczyna się od dopełnienia, potem następuje podmiot, a na końcu orzeczenie[1].
W 1986 r. przeanalizowano 402 języki i w żadnym z nich nie zidentyfikowano OSV jako podstawowego szyku wyrazów (najczęstsze były SOV – 44,78% oraz SVO – 41,79%)[1].
Szyk OSV jako podstawowy został odnotowany w języku tobati z indonezyjskiej części Nowej Gwinei[2]. Występuje też w językach używanych na obszarze Amazonii, takich jak madí, apurinã, warao czy xavante.
Przykładowe zdanie OSV
- Jabłko (dopełnienie) ja (podmiot) zjadłem (orzeczenie)
Przypisy
- ↑ a b Luke Maurits, Amy Perfors, Daniel Navarro. Why are some word orders more common than others? A uniform information density account. „Advances in Neural Information Processing Systems 23 (NIPS 2010)”. s. 1. [dostęp 2017-12-07]. (ang.).
- ↑ Mark Donohue: Tobati. W: Terry Crowley, John Lynch, Malcolm Ross (red.): The Oceanic Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2002, s. 186–203. DOI: 10.4324/9780203820384. ISBN 978-0-415-68155-1. OCLC 847627595. (ang.).
| Podmiot Dopełnienie Orzeczenie (SOV) |
|
|---|
| Podmiot Orzeczenie Dopełnienie (SVO) |
|
|---|
| Orzeczenie Podmiot Dopełnienie (VSO) |
|
|---|
| Orzeczenie Dopełnienie Podmiot (VOS) |
|
|---|
| Dopełnienie Orzeczenie Podmiot (OVS) |
|
|---|
| Dopełnienie Podmiot Orzeczenie (OSV) |
|
|---|
