| |||||||||
| region autonomiczny | |||||||||
| |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Stolica | |||||||||
| Kod ISO 3166-2 |
CN-64 | ||||||||
| Gubernator |
Xian Hui[1] | ||||||||
| Powierzchnia |
66 000 km² | ||||||||
| Populacja (2020) • liczba ludności |
| ||||||||
| • gęstość |
110 os./km² | ||||||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||||||
| Liczba prefektur |
5 | ||||||||
| Liczba powiatów |
21 | ||||||||
| Liczba gmin |
219 | ||||||||
Położenie na mapie Chin
| |||||||||
| Strona internetowa | |||||||||
Ningxia (wym. [nǐŋɕjâ]; Region Autonomiczny Ningxia Hui; chin: 宁夏回族自治区; pinyin: Níngxià Huízú Zìzhìqū) – region autonomiczny w północnych Chinach. Ningxia graniczy z prowincjami: Shaanxi, Gansu oraz z regionem autonomicznym Mongolia Wewnętrzna. Przez jego terytorium przepływa Żółta Rzeka. Większość obszaru ma charakter pustynny lub półpustynny.
Region obejmuje zachodnie obszary Wyżyny Lessowej, ograniczone od zachodu szeroką doliną rzeki Huang He. Na zachód od rzeki ciągnie się równolegle do niej pasmo gór Helan Shan, a dalej pustynna równina.
Panuje klimat umiarkowany kontynentalny - ciepły i suchy. Średnie temperatury: styczeń: - 10 °C, lipiec: 23 °C. Roczna suma opadów ok. 100 mm (opady głównie w porze letniej). Często występują burze piaskowe.
Ningxia jest pierwotną siedzibą ludu Hui, który językowo nie różni się od ludu Han (głównej grupy ludności Chin) ale od wieków wyznaje islam, który został przyjęty w wyniku kontaktów z muzułmańskimi kupcami.
Pod względem etnicznym ludność jest mieszana. Składa się z Hui, stanowiących prawdopodobnie około 50% ludności, oraz Chińczyków Han i nielicznych Mongołów.
Do końca dynastii Qing tereny obecnego regionu Ningxia były częścią Mongolii Wewnętrznej. W 1914 roku obszar ten został wydzielony i włączony do prowincji Gansu. W 1928 roku utworzono odrębną prowincję Ningxia.
Po utworzeniu Chińskiej Republiki Ludowej Ningxia została w 1954 roku ponownie włączona do prowincji Gansu, jednak już 4 lata później na nowo ją wydzielono, nadając jej wówczas status regionu autonomicznego[3].
Region ten jest jednym z najuboższych obszarów Chin (zajmuje przedostatnie miejsce przed Tybetem pod względem wytwarzanego PKB). Podstawą gospodarki jest rolnictwo. Stosunkowo dobre warunki dla rolnictwa stwarza osłonięcie rejonów nawadnianych od suchych wiatrów północno-zachodnich przez góry Helan Shan. Uprawia się m.in.: ryż, pszenicę, proso, kukurydzę a z roślin przemysłowych: bawełnę, len zwyczajny, sezam, buraki cukrowe. Duże znaczenie ma także hodowla koni, wielbłądów, owiec. Występują tu takie kopaliny jak: ropa naftowa, rudy żelaza, srebro, fosforyty, kaolin, węgiel kamienny. Istnieje słabo rozwinięty przemysł włókienniczy, spożywczy, maszynowy, chemiczny i hutniczy.
Do aktywizacji tego zaniedbanego obszaru przyczyniła się budowa linii kolejowej Baotou-Lanzhou w 1958 roku. Z surowców mineralnych duże znaczenie ma eksploatacja soli ze słonego jeziora Jilantai Yanchi. Zbudowana dla wywozu soli linia kolejowa o długości 120 km, łączy je z koleją Baotou-Lanzhou.
Ningxia dzieli się na 5 prefektur miejskich:
| Mapa | Lp. | Nazwa | Chiński | Hanyu pinyin | Siedziba |
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| — Prefektury miejskie — | |||||
| 1 | Yinchuan | 银川市 | Yínchuān Shì | Dzielnica Xingqing | |
| 2 | Shizuishan | 石嘴山市 | Shízuǐshān Shì | Dzielnica Dawukou | |
| 3 | Wuzhong | 吴忠市 | Wúzhōng Shì | Dzielnica Litong | |
| 4 | Zhongwei | 中卫市 | Zhōngwèi Shì | Dzielnica Shapotou | |
| 5 | Guyuan | 固原市 | Gùyuán Shì | Dzielnica Yuanzhou | |
| Prowincje | |
|---|---|
| Prowincje poza kontrolą ChRL | |
| Regiony autonomiczne | |
| Miasta wydzielone | |
| Specjalne Regiony Administracyjne |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
