Modrzewnik chiński
Ilustracja
Systematyka[1][2][3]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

modrzewnik

Gatunek

modrzewnik chiński

Nazwa systematyczna
Pseudolarix amabilis (J.Nelson) Rehder
J. Arnold Arbor. 1: 53 1919[4]
Synonimy
  • Larix amabilis J. Nelson
  • Chrysolarix amabilis (J. Nelson) H. E. Moore[5]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[6]

Modrzewnik chiński (Pseudolarix amabilis (J.Nelson) Rehder) – gatunek drzew należących do rodziny sosnowatych. Należy do monotypowego rodzaju Pseudolarix. Rodzimym obszarem występowania jest ograniczony obszar w południowo-wschodnich Chinach (prowincje Fujian, Hunan, Jiangxi, Zhejiang)[5]. W naturze jest rzadki i jest gatunkiem zagrożonym[7]. Rośnie w lasach[8]. Eksploatowany jest jako źródło drewna[5]. Jest też uprawiany jako drzewo ozdobne[8].

Morfologia

Pokrój
Drzewo osiągające w naturze do 40 m wysokości[8], posiadające szerokostożkową koronę utworzoną z poziomo rosnących konarów. Uprawiany w Europie osiąga znacznie mniejsze rozmiary – do ok. 20 m[7][8].
Pień
Szaro-brązowy, kora szorstka i łuszcząca się. Podobnie jak modrzew posiada długopędy i krótkopędy w kolorze żółtawo-brązowym, ale są one bardziej spiczaste[7].
Liście
Szpilki osiągające długość 3-5 cm, płaskie i miękkie, koloru ciemnozielonego. Osiągają grubość do 3 mm i są najszersze przy wierzchołku. Na długopędach osadzone są pojedynczo i skrętolegle, zaś na krótkopędach zebrane w luźne pęczki po 15-30 sztuk. Na jesieni przebarwiają się na kolor złocistożółty[7][9].
Szyszki
Rośliny są jednopienne o rozdzielnopłciowych kwiatach[9]. Szyszki męskie zebrane są w skupienia na końcach krótkopędów. Szyszki żeńskie tworzą się w górnej części korony[8], osiągają długość od 5 do 7 cm i średnicę 3 cm, osadzone są pionowo ku górze. Mają grube, trójkątne łuski, rozpadają się na drzewach po dojrzeniu nasion[7]. Nasiona są oskrzydlone[8].

Zastosowanie

Gatunek bywa uprawiany w parkach i ogrodach jako drzewo ozdobne. W Polsce spotykany jest jednak rzadko, ze względu na małą odporność na mrozy[9], bardziej popularny jest w Europie zachodniej i południowej, szybciej rośnie w klimacie ciepłym i wilgotnym[8].

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  3. M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. The Plant List. [dostęp 2014-05-08].
  5. a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2021-04-08].
  6. Pseudolarix amabilis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  7. a b c d e Owen Johnson: Drzewa. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2009. ISBN 978-83-7073-643-9.
  8. a b c d e f g Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 42. ISBN 0-333-73003-8.
  9. a b c Joachim Mayer, Heinz-Werner Schwegler: Wielki atlas drzew i krzewów. Oficyna Wyd. „Delta W-Z”. ISBN 978-83-7175-627-6.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się