| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Marunouchi 3-1, 2-chome, Chiyoda-ku, Tokio, 100-8086 Japonia[a][1] |
| Data założenia |
1870[3] |
| Forma prawna | |
| Prezes |
Takehiko Kakiuchi[1] |
| Zatrudnienie |
77 476 osób (31 marca 2018)[1] |
| ISIN |
JP3898400001 |
| Symbol akcji | |
| Dane finansowe | |
| Kapitał własny | |
| Strona internetowa | |
Mitsubishi Corporation[1] (jap. 三菱商事株式会社[2] Mitsubishi Shōji Kabushiki-gaisha) – japoński konglomerat i marka licznych korporacji należących do grupy Mitsubishi Group, luźno powiązanych ze sobą jako keiretsu, notowana na Tokijskiej Giełdzie Papierów Wartościowych.
Zakres działalności przedsiębiorstw składających się na grupę Mitsubishi jest bardzo szeroki. Pod marką Mitsubishi działa m.in. producent samochodów osobowych (Mitsubishi Motors), producent automatyki przemysłowej (Mitsubishi Electric), wytwórnia lotnicza (Mitsubishi Aircraft Corporation) i zakłady zbrojeniowe (Mitsubishi Heavy Industries), największe na świecie zakłady chemiczne (Mitsubishi Chemical), producent szkła AGC Inc., a także bank, przemysł telekomunikacyjny i przemysł farmaceutyczny (Mitsubishi Tanabe Pharma) oraz przemysł ciężki: huty, stocznie.
Konglomerat posiada udziały m.in. w firmie Nikon, produkującej sprzęt fotograficzny, oraz Verbatim, produkującej oprogramowanie komputerowe i nośniki pamięci.
.jpg)
Nazwa „Mitsubishi” i obecny znak firmowy są tłumaczone jako „trzy diamenty”. Ich pochodzenie jest jednak inne i łączy kilka elementów.
Nazwa składa się z dwóch słów/znaków: „mitsu” znaczącego „trzy” oraz „hishi” (tu w postaci udźwięcznionej „bishi”) oznaczającego orzech wodny. Kształt liści tej rośliny był kojarzony w Japonii z kształtem rombu lub diamentu. Ponadto, znak firmy jest graficznym połączeniem dwóch herbów rodowych: twórcy firmy, Yatarō Iwasakiego – trzech nałożonych na siebie rombów oraz jego pierwszego pracodawcy, hanu Tosa – trzech liści dębu ułożonych w kształcie obecnego znaku firmy.
Firma Mitsubishi została założona w 1870 roku[3] przez Yatarō Iwasakiego jako przedsiębiorstwo transportowe, zajmujące się żeglugą morską oraz dysponujące trzema parowcami. Początkowo Yatarō Iwasaki nazwał swą firmę „Tsukumo”, ale flagi na jego statkach przedstawiały znane dziś logo z trzema diamentami. Kompania ta była współwłasnością klanu Tosa rządzącego na wyspie Shikoku. Kiedy klan Tosa został obalony w lipcu 1871 roku, a na należących do niego ziemiach powstała prefektura Kōchi, Yatarō Iwasaki stał się niezależnym przedsiębiorcą.
W 1874 roku przedsiębiorstwo zmieniło nazwę na „Mitsubishi” i przeniosło swoją siedzibę do Tokio. Następnie sam właściciel stworzył znane dzisiaj na całym świecie logo, nakładając na siebie dwa obrazy – swój okrągły herb rodowy oraz trójlistny herb klanu Tosa, czyli swoich pierwszych pracodawców[4]. Główna działalność firmy koncentrowała się na liniach żeglugowych, do których w szybkim czasie dołączyły kopalnie węgla i miedzi, stocznia remontowa oraz usługi pocztowe. Mitsubishi stworzyło w tym czasie pierwsze regularne połączenie żeglugowe z Szanghajem. Stocznia remontowa w Jokohamie była jednocześnie początkiem międzynarodowej działalności Mitsubishi, bowiem powstała w oparciu o rodzaj joint-venture z firmą Shanghai Boyd Company[5].
Z czasem firma Mitsubishi stała się dochodowym przedsięwzięciem i działała na wielu polach, od międzynarodowego handlu, aż po usługi bankowe, optyczne i projektowanie oraz budowę samolotów i produkcję części zamiennych do samochodów osobowych. W 1917 roku wyprodukowano pierwszy samochód osobowy firmy nazwany Model A, który wzorowany był na Fiacie Zero. Produkcja pojazdu zakończona została po wyprodukowaniu zaledwie 22 egzemplarzy. Rok później rozpoczęto produkcję pierwszego samochodu ciężarowego nazwanego T1, a następnie pierwszego autobusu Fuso B46. W 1919 roku firma wyprodukowała pierwszy samolot nazwany Model-A. W 1921 roku zakończono jego produkcję. W 1931 roku zaprojektowano pierwszy silnik wysokoprężny koncernu o mocy 70 KM (wcześniej produkowano silniki dla samolotów). W 1934 roku Mitsubishi zaprezentowało pierwowzór dzisiejszego modelu Pajero – model PX33 wyposażony w napęd na cztery koła[4] i silnik wysokoprężny. Model nigdy nie trafił do produkcji seryjnej[5].
Okres II wojny światowej to przede wszystkim produkcja samolotów (m.in. A6M Zero). Jednak po wojnie, koncern zostaje podzielony na ponad 100 małych firm (ich ponowna koncentracja ma miejsce dopiero w latach pięćdziesiątych), z których tylko niewielka część ma coś wspólnego z przemysłem motoryzacyjnym. W okresie powojennym Mitsubishi jak gdyby zapomniało o samochodach osobowych, skupiając się na pojazdach użytkowych. Powstają m.in. takie pojazdy jak XTM1 Mizushima, który jest trójkołowym pickupem, skuter C-10 Silver Pigeon, autobus MB46 wyposażony w napęd elektryczny. W latach 50. powstają kolejne istotne modele – autobus R1 z silnikiem umieszczonym z tyłu oraz ciężarowe T380 i T390 z odchylanymi do tyłu kabinami[5].
W latach 50. i 60. XX wieku firma Mitsubishi, wykorzystując ekonomiczny boom na japońskim rynku, przeżywała rozkwit motoryzacyjny. Do ponownego zajęcia się samochodami osobowymi japoński koncern Mitsubishi skłonił się pod wpływem amerykańskiego pojazdu Henry J., który był montowany w jednym z przedsiębiorstw podzielonego koncernu Mitsubishi i spotkał się z bardzo dużym zainteresowaniem. Jednocześnie Mitsubishi nawiązało w 1951 roku współpracę z Willysem na produkcję Jeepów, stając się dwa lata później jedynym licencjonowanym producentem tego auta terenowego. W 1960 roku wprowadzono na rynek model 500[4]. Samochód ten był pojazdem małym, starannie zaprojektowanym oraz dobrze spisującym się zarówno w mieście, jak i na torze wyścigowym. Auto wyposażone było w półlitrowy silnik benzynowy o mocy 20 KM[5].
W 1970 roku dział Motor Vehicle Division firmy Mitsubishi Heavy Industries, Ltd. rozpoczął osobną działalność pod szyldem Mitsubishi Motors Corporation (MMC). Spółka ta zajmuje się produkcją samochodów oraz części zamiennych. Tym samym rozpoczęła się ekspansja firmy. W 1973 roku na rynku pojawił się ambitny projekt o nazwie Lancer. Był to pierwszy model Mitsubishi sprzedawany w Europie (od 1975 roku), który zbudował reputację firmy Mitsubishi Motors w świecie sportów motorowych[4]. Kryzys naftowy na rynku amerykańskim spowodował wzrost zainteresowania małymi i oszczędnymi samochodami osobowymi, dlatego Mitsubishi pojawiło się ze swoimi samochodami w Stanach Zjednoczonych początkowo pod marką Dodge, a od 1981 roku z własnym przedstawicielstwem[5].
W 1985 roku założono spółkę joint venture z Chryslerem, dzięki czemu rozpoczęto produkcję Mitsubishi Eclipse w stanie Illinois. W 1991 roku Mitsubishi odkupiło udziały od amerykańskiego koncernu. Podobna strategia została obrana i w Europie. Tu Mitsubishi zawarło porozumienie z Volvo i w 1991 roku przejęło 33% udziałów w holenderskiej fabryce Volvo (m.in. produkcja modelu Carisma). W 1999 roku Mitsubishi przejmuje wszystkie udziały w fabryce od Volvo. Ekspansja na rynki światowe pojazdów ciężarowych Mitsubishi stała się możliwa dzięki współpracy z koncernem DaimlerChrysler[5] który to posiada 37,1% udziałów spółki.[potrzebny przypis]
W roku 2006 wprowadzono do produkcji powstały we współpracy z koncernem PSA Peugeot Citroën model Outlander, a cztery lata później model ASX.
Przedsiębiorstwa te są członkami Mitsubishi Kinyokai.
OSE 48 BB H1
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_02.jpg){kind=spacer}
.jpg)
Koncern Mitsubishi jako pierwszy w 1995 roku wprowadził do seryjnej produkcji silnik z bezpośrednim wtryskiem paliwa do komory spalania. Określenie literowe silnika pochodzi ze skrótu angielskiej nazwy Gasoline Direct Injection, którą można przetłumaczyć jako bezpośredni wtrysk benzyny. Twórcy silnika GDI z dumą podkreślają, że łączy on w sobie właściwości dwóch jednostek; dużą moc benzynowej, z małym zużyciem paliwa i wysokim momentem obrotowym charakterystycznym dla silników wysokoprężnych. Obliczyli, że w stosunku do konwencjonalnego silnika benzynowego, GDI zużywa o 20% mniej paliwa, o tyleż samo procent emituje mniej dwutlenku węgla i ma o 10% większą moc.
W GDI podczas suwu ssania powietrze jest doprowadzane do cylindra przez prawie pionowy (aby nabrać prędkości) kanał dolotowy, „odbijając” się od specjalnie ukształtowanego denka tłoka zostaje silnie zawirowane i gdy tłok przesuwa się do góry, wykonując suw sprężania, następuje wtrysk benzyny bezpośrednio do cylindra i w ten sposób utworzona mieszanka zapalana jest od iskry elektrycznej świecy zapłonowej. Silnie zawirowane powietrze łatwiej łączy się z benzyną, tym samym spalana jest uboga mieszanka i silnik pracuje w cyklu oszczędnym.
Jeśli mocniej naciśniemy pedał przyspiesznika, bardziej obciążony silnik przechodzi na inny tryb pracy. Rośnie wtedy zapotrzebowanie na paliwo, które wtryskiwane jest w dwóch porcjach; pierwsza już podczas suwu ssania, natomiast druga jak w pierwszym przypadku, czyli podczas suwu sprężania. Ten sposób wtrysku umożliwił podniesienie stopnia sprężania do 12,5, tym samym uzyskanie większej mocy.
Dwa różne tryby pracy, zależnie od obciążenia silnika powodują, że podczas jednostajnej, spokojnej jazdy spalamy ubogą mieszankę, oszczędzając paliwo, natomiast przy dynamicznej jeździe, np. z prędkością powyżej 120 km/h dysponujemy większą mocą silnika, ale spalamy więcej paliwa. Dlatego właśnie różne są opinie o ekonomii tego silnika, odnoszone do modelu Carisma GDI.
Niewątpliwą zaletą silnika GDI jest to, że mieszanka benzyny i powietrza powstaje bezpośrednio w cylindrze. Można więc precyzyjnie sterować ilością wtryskiwanego paliwa, jak i momentem zapłonu.
W silniku GDI zastosowano wiele interesujących rozwiązań technicznych, np. dwie pompy paliwa – wysokociśnieniową (5 MPa) i drugą niskociśnieniową do dostarczania paliwa tej wysokociśnieniowej, a także świece zapłonowe z platynowymi elektrodami, które wymienia się dopiero po przejechaniu 90000 km. Ponad 200 nowych rozwiązań zastosowanych w silniku chronią patenty, najważniejsze z nich dotyczą: pionowego kanału dolotowego powietrza, wysokociśnieniowej pompy paliwa, wysokociśnieniowego wtryskiwacza i kształtu denka tłoka.
MiVEC (ang. Mitsubishi Innovative Valve timing and lift Electronic Control system) – silnik z elektronicznie sterowanym systemem zmiennych faz rozrządu, które zaprojektowano w Japonii, a produkcję uruchomiono w nowych zakładach Mitsubishi Motors Corporation. Zmniejsza się przez to zużycie paliwa i poprawia się dynamika silnika, gdyż zawory otwierają się bez opóźnień. System zastosowano m.in. w modelu Lancer Evolution IX.
| Samochody Mitsubishi na świecie, od lat 60. do roku 1989 następne » | ||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Segment | Lata 1960-1969 | Lata 1970-1979 | Lata 1980-1989 | |||||||||||||||||||||||||||||
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | |||
| Kei-car/Kei-Truck/A | Minica I | Minica II | Minica III | Minica IV | Minica V | |||||||||||||||||||||||||||
| 360 | Minicab I | Minicab II | Minicab III | Minicab IV | ||||||||||||||||||||||||||||
| C | Colt 500 | Colt 600 | Colt 800 | Colt 800/1000F/1100F/11F | Colt I | Colt II | Colt III | |||||||||||||||||||||||||
| Colt 1000 | Colt 1100/1500 | Colt 1200/1500 | Lancer I | Lancer II | Lancer II/III | Lancer IV | ||||||||||||||||||||||||||
| Galant I | Galant II | Galant III | Galant IV | Galant V | ||||||||||||||||||||||||||||
| D | Tredia | |||||||||||||||||||||||||||||||
| E | Sapporo I | Sapporo II | Sapporo III | |||||||||||||||||||||||||||||
| F | Debonair I | Debonair II | ||||||||||||||||||||||||||||||
| G | Galant FTO | Celeste | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Cordia | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Galant GTO | Galant Lambda I | Galant Lambda II | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Starion | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| I | Jeep | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pajero I | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| L200 I | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| K | L300 I | L300 II | L300 II/III | |||||||||||||||||||||||||||||
| Space Wagon | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dostawcze | 360 Van/Pick-up | Minicab Van I | Minicab Van II | Minicab Van III | Minicab Van IV | |||||||||||||||||||||||||||
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
