Milan
Ilustracja
mal. Stevan Todorović, 1883
Wizerunek herbu
Faksymile
książę Serbii
Okres

od 10 czerwca 1868
do 1878

Poprzednik

Michał Obrenowić

król Serbii
Okres

od 1878
do 1889

Następca

Aleksander I Obrenowić

Dane biograficzne
Dynastia

Obrenowiciów

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1854
Mărășești

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1901
Wiedeń

Miejsce spoczynku

Monaster Krušedol

Ojciec

Miłosz Obrenowić

Matka

Helena Maria Catargiu

Rodzeństwo

Tomisława,
Alexandru Ioan Cuza, Dimitrie Cuza

Żona

Natalia Keszko

Dzieci

Aleksander, Sergiusz

Konkubina

Artemisia Hristić

Dzieci

Đorđe Hristić

Monogram króla Milana

Milan, serb. Милан (ur. 22 sierpnia 1854 w Mărășești, zm. 11 lutego 1901 w Wiedniu) – książę Serbii w 1868–1882, panujący jako Milan II, następnie król w 1882–1889; z dynastii Obrenowiciów.

Życiorys

Należał do dynastii Obrenowiciów. Był wnukiem brata Miłosza Obrenowicia i kuzynem swojego poprzednika Michała Obrenowicia. Urodził się na wygnaniu w Rumunii, jako syn księcia Milosza (1829–1861) i jego żony, mołdawskiej szlachcianki Marii Catargiu. 17 października 1875 poślubił 16-letnią Natalię Keszko, córkę Piotra Iwanowicza Keszki, mołdawskiego bojara i pułkownika w armii rosyjskiej, co owocowało podatnością królowej na wpływy rosyjskie. Para miała razem dwóch synów:

  • Aleksandra (ur. 1876), przyszłego króla,
  • Sergiusza (ur. i zm. 1878), zmarłego kilka dni po narodzinach.

Małżeństwo okazało się nieszczęśliwe, Milan zdradzał Natalię m.in. z Jeanette Jerome (żoną lorda Randolpha Churchilla i matką Winstona Churchilla). Od 1886 para oficjalnie była w separacji.

W 1878 uzyskał niepodległość Serbii od Turcji. W 1882 roku przyjął tytuł królewski. Abdykował w kwietniu 1889 roku na rzecz małoletniego syna[1]. Zmarł w 1901.

Przypisy

  1. Dulcie M. Ashdown Zabójcy królów, wyd. 2002, s. 240-241

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się