Marcelo Rebelo de Sousa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1948
Lizbona

Prezydent Portugalii
Okres

od 9 marca 2016

Przynależność polityczna

Partia Socjaldemokratyczna

Poprzednik

Aníbal Cavaco Silva

Przewodniczący Partii Socjaldemokratycznej
Okres

od 1996
do 1999

Przynależność polityczna

Partia Socjaldemokratyczna

Poprzednik

Fernando Nogueira

Następca

José Manuel Barroso

podpis
Odznaczenia
Wstęga Trzech Orderów (Portugalia) Wielki Łańcuch Orderu Wieży i Miecza (Portugalia) Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia) Komandor Orderu św. Jakuba od Miecza (Portugalia) Order za Wybitne Zasługi (Słowenia) Klasa Specjalna Odznaki Honorowej za Zasługi Order Krzyża Ziemi Maryjnej I Klasy (Estonia) Krzyż Wielki Orderu Słońca Peru Order Stara Płanina (Bułgaria) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Wielki Order Króla Tomisława (Chorwacja) Narodowy Order Zasługi I klasy (Malta) Łańcuch Orderu Karola III (Hiszpania) Łańcuch Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem Order Lwa Złotego (Nassau) Krzyż Wielki Orderu Zbawiciela (Grecja) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Lwa (Senegal) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Złoty Łańcuch Orderu Piusa IX Order Orła Białego
Łańcuch Orderu Gwiazdy Rumunii (republ.)

Marcelo Nuno Duarte Rebelo de Sousa (wym. [mɐɾˈsɛlu ˈnunu ˈdwaɾtɨ ʁɨˈbelu dɨ ˈsozɐ], ur. 12 grudnia 1948 w Lizbonie[1]) – portugalski polityk, prawnik, nauczyciel akademicki, dziennikarz i komentator polityczny, członek konstytuanty, minister, w latach 1996–1999 przewodniczący Partii Socjaldemokratycznej, od 2016 prezydent Portugalii.

Życiorys

W młodości związany z ruchami katolickimi, działał w Akcji Katolickiej[1]. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lizbońskim, po czym pozostał pracownikiem naukowym tej uczelni. W 1984 obronił doktorat z zakresu nauk prawnych i politycznych, w 1989 objął stanowisko profesora na wydziale prawa Uniwersytetu Lizbońskiego[2], od 1992 powołany na stanowisko profesora na czas nieokreślony. Wykładał także jako profesor prawa na Portugalskim Uniwersytecie Katolickim w Lizbonie. Pełnił różne funkcje w ramach swojej uczelni, w tym w 2004 został dyrektorem Instytutu Nauk Prawnych i Politycznych[1].

Od pierwszej połowy lat 70. związany także z dziennikarstwem. Był jednym z współpracowników Francisca Pinto Balsemão przy zakładaniu czasopisma „Expresso”, był m.in. jego dyrektorem zarządzającym. Stworzył także gazetę „Semanário”. Wieloletni analityk i komentator polityczny, prowadził swój program publicystyczny w radiu TSF, podejmował współpracę z portugalskim radiem i telewizją[1].

W 1974 wstąpił do nowo powstałej centroprawicowej Partii Socjaldemokratycznej[2]. W 1975 wybrany na posła do Zgromadzenia Konstytucyjnego, które w 1976 przygotowało nową Konstytucję Portugalii. Od 1979 do 1982 był przewodniczącym zgromadzenia gminnego w Cascais. Od 1981 był sekretarzem stanu, a następnie w latach 1982–1983 ministrem ds. kontaktów z parlamentem w gabinecie, którym kierował Francisco Pinto Balsemão. W 1989 bez powodzenia ubiegał się o urząd burmistrza Lizbony, przegrywając z Jorge Sampaio. Został natomiast stołecznym radnym miejskim (do 1997), po czym wybrano go na przewodniczącego zgromadzenia gminnego w Celorico de Basto[1].

Pełnił różne funkcje w strukturze partyjnej PSD, w tym od 29 marca 1996 do 1 maja 1999 był przewodniczącym tego ugrupowania i jednocześnie liderem opozycji[2].

W 2016 wystartował w wyborach prezydenckich jako kandydat Partii Socjaldemokratycznej i Partii Ludowej. Zwyciężył w pierwszej turze głosowania z 24 stycznia 2016, otrzymując 52% głosów[3]. Urząd prezydenta Portugalii objął 9 marca 2016[4]. W wyborach prezydenckich w 2021 ubiegał się o reelekcję z poparciem PSD i ludowców. Ponownie wygrał w pierwszej turze głosowania (przeprowadzonej 24 stycznia 2021), uzyskując wówczas blisko 61% głosów[5].

Odznaczenia

Portugalskie[6]
Zagraniczne[7]

Przypisy

  1. a b c d e f g Professor doutor Marcelo Nuno Duarte Rebelo de Sousa. icjp.pt. [dostęp 2015-11-15]. (port.).
  2. a b c Marcelo Nuno Duarte Rebelo de Sousa. psd.pt. [dostęp 2015-11-15]. (port.).
  3. Resultados Globais. presidenciais2016.mai.gov.pt. [dostęp 2016-02-04]. (port.).
  4. Marcelo Rebelo de Sousa sworn in as President of Portugal. portalangop.co.ao, 9 marca 2016. [dostęp 2016-03-09]. (ang.).
  5. Marcelo vence à primeira volta com 60,7% dos votos e Ana Gomes em segundo. sapo.pt, 24 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-25]. (port.).
  6. Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2021-07-27]. (port.).
  7. Cidadãos Nacionais Agraciados com Ordens Estrangeiras. presidencia.pt. [dostęp 2021-07-27]. (port.).
  8. M.P. z 2023 r. poz. 1088
  9. Prezydent Portugalii z wizytą w Polsce. prezydent.pl, 22 sierpnia 2023. [dostęp 2023-08-22].
  10. Persoane Decorate. canord.presidency.ro. [dostęp 2024-02-13]. (rum.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się