Mara patagońska
Dolichotis patagonum[1]
(Zimmermann, 1780)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

Rodzina

kawiowate

Rodzaj

mara

Gatunek

mara patagońska

Podgatunki[2]
  • D. p. centricola Thomas, 1902
  • D. p. patagonum (Zimmermann, 1780)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania
występowanie mary patagońskiej[4]

Mara patagońska[5] (Dolichotis patagonum) – gatunek gryzonia z rodziny kawiowatych.

W kłębie mierzy do 45 cm, może ważyć do 11 kg. Występuje na stepach południowej części Ameryki Południowej. Ma długie, zakończone kopytkowatymi pazurami nogi. Uszy zwierzęcia są wysokie i spiczaste. Mara porusza się inochodem – specyficznym rodzajem chodu, normalnym też u niektórych innych gatunków ssaków i spotykanym u koni, polegającym na jednoczesnym poruszaniu nóg tej samej strony ciała. Sierść zwierzęcia ma kolor brunatny. Odżywia się zielonymi częściami roślin, nasionami akacji i kaktusami. Żyje 15 lat. Ciąża trwa 3 miesiące, młode po dwóch godzinach od porodu potrafią się samodzielnie poruszać (biegać, skakać). Mary patagońskie są monogamiczne, łączą się w pary na całe życie.

Przypisy

  1. Dolichotis patagonum, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Dolichotis patagonum. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2 listopada 2009]
  3. Dolichotis patagonum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. IUCN (International Union for Conservation of Nature) 2008. Dolichotis patagonum. In: IUCN 2015. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2015.2. http://www.iucnredlist.org. Downloaded on 09 July 2015.
  5. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się