Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Na etnogenezę Malgaszów złożyła się przede wszystkim ludność austronezyjska, która przybyła z Archipelagu Malajskiego (w szczególności z południowego Borneo[1]) w okresie od VII do XIII w. n.e. (według starszej propozycji – ok. V w.)[2], a także negroidalni (czarnoskórzy) osadnicy z Afryki. Istnieje możliwość, że w migracji wczesnej ludności malgaskiej uczestniczyły też inne grupy austronezyjskie, zwłaszcza Malajowie i Jawajczycy[3]. Prawdopodobne jest też, że migracja rozpoczęła się przed VII w. i następowała falami na przestrzeni kilku stuleci[4]. Same pierwsze kontakty między Afryką Wschodnią a Azją Południowo-Wschodnią sięgają jeszcze wcześniejszego okresu, o czym świadczą fakty biologiczne i cechy kultury materialnej[5].
Zalążki języka i społeczności malgaskiej mogły się ukształtować już na Borneo, jeszcze zanim wczesna ludność malgaska dotarła do regionu Afryki Wschodniej[6]. Niewykluczone, że migranci z Borneo spędzili pewien czas w Afryce kontynentalnej, a dopiero później zasiedlili Madagaskar[7]. Pewne dane leksykalne sugerują, że po okresie migracji Malgasze wciąż utrzymywali kontakt z Azją Południowo-Wschodnią[8].
Choć wszyscy Malgasze posługują się jednym językiem, tj. malgaskim (będącym przedstawicielem rodziny austronezyjskiej), to wyróżnia się wśród nich szereg grup etnicznych (przeważnie osiemnaście), które używają różnych dialektów[9]. Dialekty malgaskie są w większości wzajemnie zrozumiałe[10]. Różnice między grupami malgaskimi dotyczą także kultury i typu antropologicznego, który jest zależny od tego, jaką część ich przodków stanowili osadnicy z Azji Południowo-Wschodniej, a jaką Bantu. Pod względem językowym są blisko spokrewnieni z indonezyjskim ludem Ma’anyan[11]. Związek językowy między Malgaszami a ludnością Kalimantanu (w szczególności Ma’anyan) został stwierdzony w XX w.[12] Miejsce narodzin języka malgaskiego zlokalizowano w południowo-wschodniej części Borneo[13]. Ma’anyan (lub pobliskie ludy Borneo) uchodzą za najważniejszą spośród grup, które przyczyniły się do indonezyjskiej genezy Malgaszów[14].
Największą grupą etniczną, bo stanowiącą prawie jedną czwartą społeczeństwa, są zamieszkujący centralny Madagaskar Merina, pochodzenia głównie indonezyjskiego. Z kolei drugą co do wielkości są mieszkańcy wybrzeża, pochodzenia indonezyjsko-afrykańsko-arabskiego, zwani Betsimisaraka(inne języki).
K. AlexanderK.A.AdelaarK. AlexanderK.A., Asian Roots of the Malagasy: A Linguistic Perspective, „Bijdragen tot de taal-, land- en volkenkunde / Journal of the Humanities and Social Sciences of Southeast Asia”, 151 (3), 1995, s. 325–356, DOI: 10.1163/22134379-90003036, ISSN 0006-2294, OCLC 5672481889, JSTOR: 27864676(ang.).
K. AlexanderK.A.AdelaarK. AlexanderK.A., The Indonesian Migrations to Madagascar: Making Sense of the Multidisciplinary Evidence, [w:] TrumanT.Simanjuntak, Ingrid H.E.I.H.E.Pojoh, MohammadM.Hisyam (red.), Austronesian Diaspora and the Ethnogeneses of People in Indonesian Archipelago: Proceedings of the International Symposium, Jakarta: LIPI Press, 2006b, s. 205–232, ISBN 979-26-2436-8, OCLC 73745051(ang.).
K. AlexanderK.A.AdelaarK. AlexanderK.A., Towards an Integrated Theory about the Indonesian Migrations to Madagascar, [w:] Peter N.P.N.Peregrine, IliaI.Peiros, Marcus W.M.W.Feldman (red.), Ancient Human Migrations: A Multidisciplinary Approach, Salt Lake City: University of Utah Press, 2009b, s. 149–172, ISBN 978-0-87480-942-8, OCLC 234380393 [dostęp 2024-03-14](ang.).
K. AlexanderK.A.AdelaarK. AlexanderK.A., Who Were the First Malagasy, and What Did They Speak?, [w:] AndreaA.Acri, RogerR.Blench, AlexandraA.Landmann (red.), Spirits and Ships: Cultural Transfers in Early Monsoon Asia, Singapore: ISEAS-Yusof Ishak Institute, 2017 (Book collections on Project MUSE 28), s. 441–469, DOI: 10.1355/9789814762779-012, ISBN 978-981-4762-75-5, ISBN 978-981-4762-77-9, OCLC 1012757769 [dostęp 2024-03-12](ang.).
AnnA.KumarAnnA., “The Single Most Astonishing Fact of Human Geography”: Indonesia’s Far West Colony, „Indonesia” (92), 2011, s. 59–95, DOI: 10.5728/indonesia.92.0059, OCLC 7836070643, JSTOR: 10.5728/indonesia.92.0059(ang.).
PradiptajatiP.KusumaPradiptajatiP. i inni, Contrasting Linguistic and Genetic Origins of the Asian Source Populations of Malagasy, „Scientific Reports”, 6 (1), 2016, s. 1–9, DOI: 10.1038/srep26066, ISSN 2045-2322, PMID: 27188237, PMCID: PMC4870696, OCLC 6052532768 [dostęp 2024-03-12](ang.).
Andrew Lawler. Ancient crop remains record epic migration to Madagascar. „Science”, 2016-05-30. DOI: 10.1126/science.aaf5752. [dostęp 2024-03-13]. (ang.).
Jennifer Welsh: 30 Indonesian women founded Madagascar, maybe by accident. NBC News, 2012-03-21. [dostęp 2024-03-12]. (ang.).
Human Inhabitants Of Madagascar Are Genetically Unique. „ScienceDaily”, 2005-06-09. [zarchiwizowane z adresu 2012-09-11]. (ang.).brak numeru strony