| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 sierpnia?/8 września 1851 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 marca?/5 kwietnia 1916 |
| |
Maksim Maksimowicz Kowalewski (ros. Максим Максимович Ковалевский; ur. 27 sierpnia?/8 września 1851, zm. 23 marca?/5 kwietnia 1916 w Piotrogrodzie) – rosyjski prawnik, historyk, socjolog, etnograf i aktywista polityczny. Należał do najsłynniejszych przedstawicieli europejskiej szkoły ewolucjonistycznej w socjologii oraz antropologii. Najznaczniejszy wśród rosyjskich pozytywistów. W 1912 roku uzyskał nominację do Pokojowej Nagrody Nobla.
Kowalewski urodził się w zamożnej rodzinie ziemiańskiej z guberni charkowskiej[1]. Do gimnazjum uczęszczał w wówczas rosyjskim Charkowie. Po ukończeniu gimnazjum wstąpił na Wydział Prawa Cesarskiego Uniwersytetu Charkowskiego, gdzie pof wpływem Dmitrija Kaczenowskiego zabrał się do studiowania historii instytucji angielskich[1]. Zajmował się przede wszystkim studiowaniem rosyjskiej prowincji, historią wsi rosyjskiej i stanem rosyjskiej gospodarki. Porównywał zachodnioeuropejskie i wschodnioeuropejskie rolnictwo w epoce feudalnej oraz badał dzieje gospodarcze przedkapitalistycznej Europy. W latach 1877–1878 pracował jako profesor na Uniwersytecie Moskiewskim, gdzie m.in. prowadził badania nad kulturą góralskich grup etnicznych północnego Kaukazu. Był jednym z założycieli Moskiewskiego Towarzystwa Psychologicznego (1884). W okresie od 1887 do 1905 r. przebywał w Paryżu. Należał do założycieli Rosyjskiej Szkoły Nauk Społecznych w Paryżu, otwartej w 1901 roku. Za granicą nawiązał przyjacielskie stosunki m.in. z Fryderykiem Engelsem i Karolem Marksem. W 1889 r. został członkiem Petersburskiej Akademii Nauk.
W 1908 roku Kowalewski założył w Rosji Partię Postępu (ros. Прогрессивная партия) i został wybrany na członka Dumy Państwowej. W 1912 roku uzyskał nominację do Pokojowej Nagrody Nobla.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.