Data i miejsce urodzenia |
28 stycznia 1950 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka, muzyk |
Alma Mater | |
Stanowisko |
posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X i XI kadencji (od 2019) |
Partia | |
Odznaczenia | |
Magdalena Maria Kochan z domu Miłosz[1] (ur. 28 stycznia 1950 w Szczecinie) – polska działaczka polityczna i samorządowa, nauczycielka i muzyk, posłanka na Sejm V, VI, VII i VIII kadencji (2005–2019), senator X i XI kadencji (od 2019).
Córka Tadeusza i Alicji[1]. Absolwentka II Liceum Ogólnokształcącego im. Mieszka I w Szczecinie[2]. Uzyskała wykształcenie wyższe muzyczne i pedagogiczne, ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu w 1976. W tym samym roku podjęła pracę jako nauczycielka gry na fortepianie w Szkole Muzycznej I stopnia w Goleniowie. W 1966 wstąpiła do Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1970 do 1981 była członkinią Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a w latach 1987–1989 należała do Stronnictwa Demokratycznego. W okresie 1994–2002 pełniła funkcję radnej Goleniowa, następnie do 2005 była radną powiatu goleniowskiego. W 1995 wstąpiła do Unii Wolności, następnie przeszła do Platformy Obywatelskiej. Z jej ramienia bezskutecznie kandydowała do Sejmu w wyborach parlamentarnych w 2001.
W wyborach w 2005 z listy PO została wybrana na posłankę V kadencji w okręgu szczecińskim. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi uzyskała mandat poselski, otrzymując 17 052 głosy. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 bezskutecznie ubiegała się o mandat europosłanki w okręgu gorzowskim, uzyskując 25 605 głosy.
W 2011 kandydowała w wyborach parlamentarnych z 2. miejsca na liście komitetu wyborczego Platformy Obywatelskiej w okręgu wyborczym nr 41 i po raz trzeci z rzędu uzyskała mandat poselski. Oddano na nią 14 198 głosów (3,73% głosów oddanych w okręgu)[3]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 ponownie bezskutecznie kandydowała na eurodeputowaną, otrzymując 7321 głosów[4]. W 2015 z powodzeniem ubiegała się natomiast o poselską reelekcję (dostała 8972 głosy)[5]. W Sejmie VIII kadencji została zastępczynią przewodniczącego Komisji Polityki Społecznej i Rodziny oraz członkinią Komisji do Spraw Petycji[6].
W wyborach w 2019 została wybrana w skład Senatu X kadencji. Kandydowała z ramienia Koalicji Obywatelskiej w okręgu nr 98, otrzymując 135 041 głosów[7]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegała się o senacką reelekcję (z wynikiem 176 969 głosów)[8].
W 2010 za działalność społeczną na rzecz dzieci została wyróżniona przez rzecznika praw dziecka. W 2015 odznaczono ją Orderem Uśmiechu.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.