Sposób wykorzystania machikułów
Machikuły zwieńczone blankami

Machikuły[1][2][3][4][5] (lp. machikuł[6]) – element obronny, budowany w górnej części murów obronnych, najczęściej w fortyfikacjach średniowiecznych obwarowań, służący do obrony podstawy muru[1].

Rodzaj ganka wspartego na kroksztynach, wystającego przed lico zewnętrzne muru, zaopatrzonego w otwory strzelnicze. W podłodze umieszczano otwory, przez które można było lać np. gorącą smołę na przeciwnika szturmującego zamek. Machikuły były czasem wieńczone blankami. Bywały budowane wzdłuż całej długości murów i na wieżach obronnych. Były prototypem balkonów. Machikuły zastąpiły wcześniej stosowane drewniane hurdycje.

Przypisy

  1. ↑ a b Janusz Bogdanowski, Architektura obronna w krajobrazie Polski. Od Biskupina do Westerplatte, Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996, s. 531–532, ISBN 83-01-12223-4, OCLC 750844288.
  2. ↑ Stefan Fuglewicz, Ilustrowana historia fortyfikacji, Warszawa: Rewasz, 1991, s. 7, OCLC 69331221.
  3. ↑ Ryszard Henryk Bochenek, 1000 słów o inżynierii i fortyfikacjach, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989, s. 129, ISBN 83-11-07423-2, OCLC 69562419.
  4. ↑ machikuły, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-02-11].
  5. ↑ Machikuły, [w:] Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 244, ISBN 978-83-01-12365-9.
  6. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać machikuł [w:] Słownik języka polskiego [online], PWN.

Bibliografia

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się