Ludowa Republika Kampuczy
សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា
Sathéaranakrâth Pracheameanit Kâmpŭchéa
Cộng hòa Nhân dân Campuchia
1979–1989
Flaga
Godło Kambodży
Flaga Godło
Dewiza: (khm.) ឯករាជ្យ សន្តិភាព សេរីភាព សុភមង្គល
Êkâréachy, Sântĭphéap, Sériphéap, Sŏphômôngkôl

(Niepodległość, Pokój, Wolność, Szczęście)
Hymn:

បទចម្រៀងនៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា
Bâtchâmriĕng ney Sathéarânârôdth Prâchéaméanĭt Kâmpŭchéa

("Hymn Ludowej Republiki Kampuczy")
Położenie Kambodży
Język urzędowy

khmerski, wietnamski

Stolica

Phnom Penh

Ustrój polityczny

demokracja ludowa

Typ państwa

republika

Głowa państwa

Przewodniczący Zgromadzenia Narodowego Heng Samrin

Zależne od

Wietnamu

Szef rządu

premier Hun Sen

Liczba ludności (1981)
 • całkowita 
 • narody i grupy etniczne


6 682 000
Khmerzy, Wietnamczycy, Czamowie

Waluta

Đồng (do 1980 roku) riel (od 1980 roku)

Data powstania

7 stycznia 1979

Wycofanie wojsk Wietnamu

1989

Strefa czasowa

UTC +07:00

Kod samolotowy

XU

Kod telefoniczny

+855

Mapa Kambodży

Ludowa Republika Kampuczy (khm. សាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតកម្ពុជា, trl. Sathéaranakrâth Pracheameanit Kâmpŭchéa, wiet. Cộng hòa Nhân dân Campuchia)– nazwa państwa kambodżańskiego obowiązująca w latach 1979–1989, czyli pomiędzy obaleniem Czerwonych Khmerów, a wycofaniem wojsk wietnamskich. W 1989 roku nazwę kraju zmieniono na Państwo Kambodżańskie oraz flagę na nową. Nazwa Państwo Kambodżańskie funkcjonowała krótko w latach 1989–1993 do momentu przywrócenia monarchii w Kambodży.

W grudniu 1978 roku, po kilku latach granicznych starć i wskutek masowego napływu uchodźców do Wietnamu, dywizje wietnamskie wsparły rozpoczęte w kwietniu 1978 antypolpotowskie powstanie, którym kierował dowódca 4 Dywizji Piechoty Heng Samrin i 7 stycznia 1979 roku, współdziałając z oddziałami powstańczymi, zajęły Phnom Penh, obalając reżim Pol Pota[1][2]. 10 stycznia 1979 została proklamowana Ludowa Republika Kampuczy, której zwierzchnikiem został Heng Samrin. Od 1981 roku jednopartyjną władzę objęła Kampuczańska Partia Ludowo-Rewolucyjna[1][2][3].

Nowy rząd nie przyniósł spokoju w kraju. Czerwoni Khmerzy schronili się w dżungli oraz w bazach przy granicy tajlandzkiej. W 1982 roku z inicjatywy Czerwonych Khmerów powstał Koalicyjny Rząd Demokratycznej Kampuczy na czele z Norodomem Sihanoukiem. Nasilała się wojna domowa, która trwała do końca lat osiemdziesiątych. W 1985 roku premierem został Hun Sen, który wyraził gotowość do rozmów z Sihanoukiem. Dwa lata później we Francji obaj się spotkali. W 1988 roku Zgromadzenie Ogólne ONZ wydało rezolucję, która przewidywała wycofanie wojsk wietnamskich z Kampuczy i rok później, w 1989 roku z Kambodży wycofała się armia wietnamska. U władzy pozostał rząd, którym kierował premier Hun Sen.

Okres przejściowy i Państwo Kambodża (1989–1993)

W 1990 roku rząd Ludowej Kampuczy wraz z emigrantami z obozu Sihanouka postanowiły położyć kres wewnętrznym niepokojom. 23 października 1990 pod auspicjami ONZ, strony konfliktu przeprowadziły konferencję w Paryżu i podpisano porozumienie pokojowe które kończyło wojnę domową. Powołano Radę Narodową jako rząd tymczasowy. Na czele rządu stał Hun Sen, natomiast do kraju powrócił Sihanouk, który został głową państwa. W 1993 roku przywrócono monarchię, królem został Sihanouk[1][2].

Przypisy

  1. a b c Zbigniew Marcin Kowalewski Czas Czerwonych Khmerów – rewolucja, rasizm i ludobójstwo.
  2. a b c Czterdzieści lat od Roku Zero. Zbrodnie Czerwonych Khmerów w Kambodży.
  3. Kambodżańska Partia Ludowa, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-05-13].

Bibliografia

  • Ian Harris, Buddhism in Extremis: The Case of Cambodia, [w:] Ian Harris (red.), Buddhism and Politics in Twentieth-Century Asia, 54-78 (Londyn–Nowy Jork: Pinter, 1999). ISBN 1-85567-598-6.
  • Evan Gottesman, Cambodia after the Khmer Rouge: Inside the politics of Nation Building.
  • Ben Kiernan and Caroline Hughes (eds). Conflict and Change in Cambodia. Critical Asian Studies 34(4) (grudzień 2002).
  • Irwin Silber, Kampuchea: The Revolution Rescued, Oakland, 1986
  • Michael Vickery, Cambodia: 1975-1982, Boston: South End Press, 1984.
  • Toby Alice Volkmann, Cambodia 1990. Special edition. Cultural Survival Quarterly 14(3) 1990.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się