Lothar Rendulic | |
generał pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
23 listopada 1887 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 stycznia 1971 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1910–1945 |
Siły zbrojne |
Armia Austro-Węgier |
Jednostki |
14 Dywizja Piechoty (III Rzesza), 52 Dywizja Piechoty (III Rzesza), XXXV Korpus Armijny, 2 Armia Pancerna (III Rzesza), 20 Armia Górska, Grupa Armii Kurlandia, Grupa Armii Południe, Grupa Armii Północ, Grupa Armii Ostmark |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Lothar Rendulic (ur. 23 października 1887 w Wiener Neustadt, zm. 18 stycznia 1971 w Eferding w Austrii) – austro-węgierski i niemiecki wojskowy, zbrodniarz hitlerowski, generał z czasów II wojny światowej.
Urodził się w rodzinie burgenlandzkich Chorwatów pod nazwiskiem Rendulić. W latach 1907–1910 studiował w Terezjańskiej Akademii Wojskowej, którą ukończył w stopniu podporucznika[1].
W czasie I wojny światowej służył w armii Austro-Węgier, walcząc w Galicji, froncie wschodnim, oraz froncie włoskim. Wojnę ukończył w stopniu kapitana. Po wojnie studiował prawo na Uniwersytecie Wiedeńskim, w 1920 uzyskał stopień naukowy doktora prawa.
Należał do NSDAP od 1932, w latach 1933–1935 pełnił funkcję austriackiego attaché wojskowego w Londynie i Paryżu.
Od 1936 w stanie spoczynku, od 1938 służył w Wehrmachcie, pełnił funkcję szefa sztabu XVII Korpusu Armijnego (m.in. podczas agresji na Polskę). 1 grudnia awansowany do stopnia generała majora. W czerwcu 1940 powierzono mu dowodzenie 52 Dywizją Piechoty, z którą brał udział w ataku na ZSRR. Za walki pod Moskwą w zimie 1941/1942 odznaczony w marcu 1942 Krzyżem Rycerskim. 1 listopada został dowodzącym XXXV Korpusu Armijnego, miesiąc później awansowany do stopnia generała piechoty. Wraz ze swym korpusem brał udział w walkach pod Kurskiem i Orłem.
Z początkiem sierpnia 1943 przejął dowodzenie nad 2 Armią Pancerną na Bałkanach, 1 kwietnia 1944 otrzymał awans do stopnia generała pułkownika. Pod koniec czerwca tego roku dowodził 20 Armią Górską cofającą się przez Norwegię. W końcowym okresie wojny dowodził jeszcze kolejno Grupą Armii Północ w Prusach Wschodnich, od marca 1945 Grupą Armii Kurlandia, a od kwietnia Grupą Armii Południe. Dostał się do niewoli amerykańskiej.
Sądzony w procesie norymberskim (proces o mord zakładników) w związku z zarzutami popełnienia zbrodni wojennych w Jugosławii i Laponii. W lutym 1948 skazany na 20 lat więzienia, później wyrok skrócono do 10 lat, ostatecznie został ułaskawiony w 1951. Po zwolnieniu zamieszkał w Austrii.
Odznaczenia, m.in.:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.