| Data urodzenia |
1970 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
językoznawczyni, socjolingwistka |
| Narodowość |
litewska |
Loreta Vaicekauskienė (ur. 1970[1]) – litewska językoznawczyni i socjolingwistka. Do jej zainteresowań naukowych należą: planowanie językowe i standaryzacja, postawy wobec języka, społeczna wariacyjność języka oraz kontakty językowe[2].
Piastuje stanowisko docenta w Centrum Studiów Skandynawskich Uniwersytetu Wileńskiego oraz należy do zarządu Litewskiego Stowarzyszenia Językoznawstwa Stosowanego[2][3]. Jest kierownikiem Centrum Socjolingwistyki i starszym pracownikiem naukowym w Instytucie Badawczym Języka Litewskiego[2][3].
Jest autorką książki Naujieji lietuvių kalbos svetimžodžiai: kalbos politika ir vartosena, poświęconej zapożyczeniom w języku litewskim. Objęła redakcją publikacje poświęcone ideologiom i zmianom językowym (Lietuvių kalbos ideologija: norminimo ir galios istorija, Lietuvių kalbos idealai: kaip keitėsi geriausios kalbos idėja[2][3]).
W 2015 roku odbyła staż „Fulbright“ na Uniwersytecie Stanu Arizona[3]. W 2014 roku została uhonorowana nagrodą Gailių klanas za „miłość do żywego języka litewskiego“[3].
Swoją krytyką koncepcji regulacji językowej i preskryptywizmu, zakorzenionych w litewskim językoznawstwie, uzyskała rozgłos w mediach[4][5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.