Według Tacyta (Roczniki IV, 5) w roku 23 n.e. Imperium Romanum dysponowało 25 legionami: ośmioma nad Renem, trzema w Hiszpanii, dwoma w Afryce, dwoma w Egipcie, czterema w Syrii, po dwa rozmieszczone były w Mezji, Panonii i Dalmacji.
Wiele legionów miało identyczną numerację, np. w czasach Aleksandra Sewera cztery legiony oznaczono cyfrą I, pięć legionów nosiło cyfrę II itd.
Wczesne cesarstwo
Legio I Adiutrix – sformowany w 68 r. przez Nerona lub Galbę
Legio XIV Gemina – utworzony w 58 r. p.n.e. przez Juliusza Cezara w Galii Przedalpejskiej, w 54 r. p.n.e. całkowicie unicestwiony przez plemię Eburonów, odtworzony i uczestniczący w 60 r. n.e. w bitwie z Brytami królowej Budyki.
(Legiony XVII, XVIII i XIX zostały doszczętnie zniszczone w roku 9 n.e. w bitwie w Lesie Teutoburskim; jako naznaczone fatum, nie zostały już odtworzone.)