Ten artykuł od 2019-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Fragment starego miasta w Kuldydze | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Gmina | |||||
Prawa miejskie |
1378 | ||||
Burmistrz |
Talis Pukits | ||||
Populacja (2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
LV-330(1-3) | ||||
Położenie na mapie Łotwy | |||||
56°58′N 21°57′E/56,966667 21,950000 | |||||
Strona internetowa |
Kuldyga (łot. Kuldīga; hist. niem. Goldingen) – miasto w zachodniej Łotwie, w Kurlandii, nad rzeką Windawą, siedziba władz gminy Kuldyga, 12 123 mieszkańców. Kuldyga do dziś zachowała swój rzemieślniczy charakter. Znajdują się tam również nowoczesne zakłady przemysłowe, dominuje przemysł drzewny. W mieście mają swoją siedzibę również filie wyższych uczelni pedagogicznych z Rygi i Lipawy.
W 2023 roku stare miasto w Kuldydze zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Kuldyga wzmiankowana była po raz pierwszy w 1245 roku, w dokumentach biskupa Wilhelma. W tych latach na terenie obecnej Kuldygi zbudowano zamek inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego nazwany Jesusburg (później Goldingen). W 1378 Kuldyga uzyskała prawa miejskie, a w 1398 wstąpiła do Związku Hanzeatyckiego. W XVII wieku była, obok Mitawy, głównym ośrodkiem Księstwa Kurlandii i Semigalii. Do dziś nazywana jest stolicą Kurlandii.
We wrześniu 1659 roku tutejszy zamek został zajęty przez wojska Rzeczypospolitej. Twierdza mająca 1500 ludzi (1/3 sił szwedzkich w Kurlandii) zdobyta została przez około 800 żołnierzy, niedysponujących większą liczbą dział.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 600 osób. W sierpniu 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano na w lesie Kalnamuizhas. Sprawcami zbrodni byli Łotysze z Rygi z tzw. komando Arajsa oraz kompania miejscowej „samoobrony”. Zbrodnią kierowali Feliks Dibietis i Viktors Arajs[3].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.