Kuce – niewielkie konie o wysokości w kłębie nieprzekraczającej 148 cm (149 cm przy mierzeniu konia w podkowach). Kuce wykazują zwykle właściwości swych dziko żyjących przodków, m.in. żywotność. Użytkowane są jako konie wszechstronne. Przy pracy odznaczają się wysoką wydajnością[1]. W Europie i Ameryce Północnej kuce wykorzystuje się przede wszystkim do jazdy dla dzieci i młodzieży oraz hipoterapii. Poza tym, kuce pracują przy transporcie lekkich ładunków, w cyrku, w rekreacji jeździeckiej oraz rajdach konnych.
Słowo kuc może mieć różne znaczenie zależnie, czy bierze się pod uwagę zawody jeździeckie, czy pochodzenie oraz budowę konia.
W sporcie kuce to konie poniżej 149 cm, w związku z czym konie czystej krwi arabskiej mogą zostać uznane za kuce, mimo że powszechnie uznaje się je za konie gorącokrwiste. Pod względem hodowlanym zaś znaczenie ma przede wszystkim pochodzenie konia: potomek dwóch rasowych kuców będzie zawsze kucem, nawet, jeśli przekroczy on ten próg wzrostu. W przypadku zwierząt, których jeden rodzic jest kucem, a drugi koniem zwykle również nazywa się je kucami[2].
Rozgrywane są zawody jeździeckie w kategorii kuce (od zawodów regionalnych do Mistrzostw Europy). W skokach przez przeszkody Mistrzostwa Polski rozgrywane są na wysokości do 120 cm, a na Mistrzostwach Europy najwyższe przeszkody mierzą 145 cm. Organizowane są także konkursy w kategorii ujeżdżenia i WKKW dla kuców.
Na zawodach wyróżnia się cztery podstawowe grupy kuców:
Dodatkowo wyróżniane są trzy grupy:
Grupa kuców obejmuje wiele ras koni, m.in.:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
