Przechodzą tędy także droga magistralna M55 „Bajkał”, droga magistralna M58 „Amur” oraz mniejsze drogi: A166, A167, P425, P426, P427, P428, P429, P430 i P431[2].
W 1989 roku obszar obecnego kraju zamieszkiwało 1 377 975 osób[3], w 2002 1 155 346 osób[4], w 2008 roku populację szacowano na 1 118 931 osób[5], a w 2010 zaludnienie spadło do 1 107 107 mieszkańców[6]. W skład populacji wchodziły wówczas narodowości:
Ta sekcja od 2024-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w sekcji mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Na tereny Kraju Zabajkalskiego w 1653 przybyli kozacy i rozpoczęli osadnictwo mające na celu wzmocnienie południowo-wschodniej granicy Rosji. Od 1824 było to miejsce zesłania dekabrystów. Był to także jeden z regionów zsyłek Polaków na Syberię. W latach 1918–1920 obszar kraju znajdował się w rękach Japończyków i atamana Siemionowa. W latach 1920–1922 na terenie kraju istniała Republika Dalekiego Wschodu.
Następnie w ramach ZSRR powstawały kolejno: Gubernia Zabajkalska, okręg czytyjski i od 1926 Kraj Dalekowschodni. W 1937 powstał, w granicach dzisiejszego kraju, obwód czytyjski, którego część stanowił Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny (wówczas pod nazwą Agiński Buriat-Mongolski Okręg Narodowościowy). W 1991 Agińsko-Buriacki Okręg Autonomiczny stał się osobnym podmiotem Federacji Rosyjskiej.
↑Предварительная оценка численности постоянного населения на 1 января 2021 года и в среднем за 2020 год [online] [dostęp 2021-03-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-02-04].