siedziba konsulatu generalnego RFN w Krakowie przy ul. Stolarskiej 7 | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia |
1818, 1922, 1991 |
Data likwidacji |
1846, 1940 |
Siedziba | |
Konsul generalny |
Holger Mahnicke |
Zatrudnienie |
5+[1] |
Adres | |
ul. Stolarska 7, 31-043 Kraków | |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′36,9″N 19°56′20,3″E/50,060250 19,938972 | |
Strona internetowa |
Konsulat Generalny Niemiec w Krakowie (niem. Generalkonsulat Krakau) – misja konsularna Republiki Federalnej Niemiec w Krakowie, w Rzeczypospolitej Polskiej.
Okręg konsularny Konsulatu Generalnego Niemiec w Krakowie obejmuje województwa:
W skład placówki wchodzą:
Niemcy (Prusy) dysponowały przedstawicielstwem dyplomatyczno-konsularnym w Krakowie, w randze rezydentury pełniącej też funkcję konsulatu generalnego, w okresie Rzeczypospolitej Krakowskiej, określanej też Wolnym Miastem Krakowem (1818–1846)[3][4][5].
Konsulat Niemiec działał w Krakowie od 1922[6]. Na początku września 1939 zostali oni pod polską eskortą ewakuowani wraz z pracownikami innych niemieckich placówek dyplomatycznych i konsularnych w Polsce do Rumunii (granicę przekroczono 12 września w okolicach Śniatynia). Wśród nich nie było konsula Augusta Schillingera, który wraz z sekretarką konsulatu Ruth Jurek w Miechowie odłączyli się od grupy pracowników konsulatu i oddanym im do dyspozycji samochodem udali się do Warszawy. 8 września 1939 byli oni widziani po raz ostatni w areszcie straży obywatelskiej w podwarszawskiej wówczas Falenicy. Następnie zostali zabrani przez majora Aleksandra Koźmińskiego i słuch o nich zaginął. W 1940 władze niemieckie uznały ich za zmarłych. Konsulat Niemiec w Krakowie oficjalnie uległ likwidacji w kwietniu 1940[7].
Po połączeniu Niemiec konsulat w Krakowie powołano w 1991.
Urząd koordynuje też pracą Instytutu Goethego w Krakowie (niem. Goethe-Institut Krakau), w pałacu Potockich na Rynku Głównym 20.
W okresie międzywojennym konsulat Niemiec mieścił się w ówczesnym hotelu Centralnym z 1911 (proj. Aleksander Biborski) przy ul. Warszawskiej 7 (1923–1933), następnie w budynku Towarzystwa Ubezpieczeniowego Feniks z 1933 (proj. Leopold Bauer, Jerzy Struszkiewicz, Maksymilian Burstin) przy ul. Basztowej 15/Rynku Kleparskim 2–4 (1933–1940), od 1939 w randze konsulatu generalnego.
Pod koniec 1989 władze Krakowa przekazały RFN z przeznaczeniem na urząd konsularny Kamienicę Morstinowską z XIV/XIX w. przy ul. Stolarskiej 7, w której konsulat mieści się obecnie (1991–)[8][6].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.