Państwo zostało określone mianem Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej.
Najwyższą władzę w państwie sprawował Wszechrosyjski Zjazd Rad Delegatów Robotniczych, Chłopskich, Czerwonoarmijskich i Żołnierskich. Miał on być zwoływany minimum dwa razy w roku.
Podstawowym celem polityki zagranicznej miało być zwycięstwo socjalizmu we wszystkich krajach.
Obywatelom zostały przyznane podstawowe wolności (słowa, druku, zrzeszania się ludzi pracujących itd.).
Każdy obywatel miał też wiele obowiązków. Podstawowym był obowiązek pracy – art. 18 konstytucji „Kto nie pracuje, ten nie je”.
Brak monteskiuszowskiego podziału władzy, ogólnikowość i ideologizm. Ustawa zasadnicza wprowadzała chaos prawny, a praktyka konstytucyjna znacznie różniła się od przepisów.
W warunkach terroru bolszewickiego konstytucja była atrapą ideologiczną, bez znaczenia w praktyce państwa totalitarnego.
